Μετά την πολύ μεγάλη επιτυχία που είχε στην Αθήνα και σε άλλες πόλεις της Ελλάδας, η πιο μοντέρνα και νεανική ρομαντική κωμωδία “Σε θέλω δίπλα μου” έρχεται στις 11 Μαΐου 2016 στο θέατρο Αυλαία στη Θεσσαλονίκη!
Ο Μίνως Θεοχάρης γράφει και σκηνοθετεί μια σύγχρονη ελληνική παράσταση που μιλάει για τον έρωτα και για τη δυσκολία μιας ολόκληρης γενιάς να μπορέσει να δεσμευτεί. Το έργο αφηγείται με πολύ χιούμορ αλλά και συναίσθημα την ιστορία δυο ζευγαριών από την αρχή της σχέσης τους μέχρι σήμερα…
Η Άννα Παναγιωτοπούλου σκηνοθετεί και πρωταγωνιστεί στο έργο του Leonard Gershe “Οι Πεταλούδες είναι Ελεύθερες”, σε μουσική Διονύση Τσακνή στο θέατρο Αυλαία από 24 Φεβρουαρίου 2016 και για λίγες μόνο παραστάσεις.
Νέα Υόρκη τέλη δεκαετίας του ’60. Ο Ντον Μπέηκερ είναι ένας υπέροχος τύπος. Έξυπνος, μορφωμένος, εμφανίσιμος και πολύ καλός μουσικός. Επίσης είναι τυφλός. Έχει πρόσφατα μετακομίσει από το μικρό ήσυχο προάστιο στο οποίο ζούσε με την υπερπροστατευτική μητέρα του, στη μεγαλούπολη. Στο ακριβώς διπλανό διαμέρισμα μένει η Τζιλ, μια νεαρή φέρελπις ηθοποιός που αντιπαθεί τις δεσμεύσεις. Οι δυο νέοι θα γνωριστούν και θα φλερτάρουν, μέχρι την απρόσμενη έλευση της μητέρας του Ντον την πλέον ακατάλληλη στιγμή…
Το έργο «Οι Πεταλούδες είναι Ελεύθερες» του Leonard Gershe, υπήρξε μια από τις μεγαλύτερες επιτυχίες στην ιστορία του Broadway κάνοντας πάνω από 1100 παραστάσεις. Μέσα από ένα πανέξυπνο και διαπεραστικό χιούμορ, προσεγγίζει τα ζητήματα του αυτοπροσδιορισμού, του έρωτα, του θάρρους και της αλληλοκατανόησης.
Μια ζεστή, αισιόδοξη και εξόχως πνευματώδης κομεντί, που σε μια περίοδο που τα πάντα τριγύρω μας δείχνουν σκοτεινά, αφήνει να φανεί μια χαραμάδα φως.
Η παράσταση «Blackout (μια μικρή διαμαρτυρία)» με τον Χρήστο Σαπουντζή σε σκηνοθεσία Ειρήνης Μαργαρίτη ταξιδεύει σε όλη την Ελλάδα και επιστρέφει τις Κυριακές στο Ικαριώτικο Καφενείο «Χαλαρά» στα Εξάρχεια! Στις 29 Φεβρουαρίου, 1 και 2 Μαρτίου 2016 κάνει στάση στη Θεσσαλονίκη για 3 μοναδικές παραστάσεις στο Μεζεδοποτείο Γλυκιά Συμμορία, Γρ. Ζαλίκη 1 και Ιουστινιανού γωνία.
«…Με πιάνει φόβος που βλέπω έτσι σκοτεινό τον κόσμο, σα να ‘ναι πόλεμος ή κατοχή σα να’ χει γίνει κάποιο κακό μεγάλο. Κι ύστερα, για λίγο, για μια στιγμή, ο φόβος γίνεται γαλήνη όταν σκέφτομαι πως έξω είναι σκοτάδι και παγωνιά αλλά εγώ είμαι μέσα στα ζεστά, φυλαγμένος, με φως, φαί και τσίπουρο, με τον Τάκη να μιλάει να μιλάει…»
Πρόκειται για δυο ιστορίες από τη βραβευμένη συλλογή διηγημάτων του Χρήστου Οικονόμου «Κάτι θα γίνει, θα δεις» (Κρατικό βραβείο Διηγήματος 2011) που ζωντανεύουν σε ένα παραδοσιακό καφενείο-ουζερί στο κέντρο της Αθήνας. Με την υποστήριξη της ομάδας Re-act, o Χρήστος Σαπουντζής κι η Ειρήνη Μαργαρίτη (Unemployed) παρουσιάζουν ξανά την παράσταση, «μικρή διαμαρτυρία», απέναντι σε έναν κόσμο που οι κανόνες του μοιάζουν να έχουν φτιαχτεί για λίγους.
Ο Χρήστος Οικονόμου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1970. Μεγάλωσε στην Κρήτη και στον Πειραιά. Η συλλογή διηγημάτων «Η γυναίκα στα κάγκελα» ήταν το πρώτο του βιβλίο. Το «Κάτι θα γίνει, θα δεις» βραβεύτηκε με το Κρατικό Βραβείο Διηγήματος (2011).
Η Ειρήνη Μαργαρίτη είναι ηθοποιός. Το Blackout (μια μικρή διαμαρτυρία) είναι η δεύτερη σκηνοθεσία της μετά το Unemployed (2011). Για την ποιητική της συλλογή «Φλαμίνγκο» (εκδόσεις Μελάνι), τιμήθηκε με το βραβείο πρωτοεμφανιζόμενου ποιητή «Γιάννη Βαρβέρη» της Εταιρείας Συγγραφέων.
O Χρήστος Σαπουντζής γεννήθηκε το 1966. Αποφοίτησε από την Ανωτέρα Σχολή Δραματικής Τέχνης ΒΕΑΚΗ, το 1994. Είχε συμμετοχή μέχρι τώρα σε περισσότερες από σαράντα παραστάσεις.
***
Για την παράσταση έγραψαν: Αποσπάσματα κριτικών
«…Ο ηθοποιός Χρήστος Σαπουντζής, πραγματικό γκαρσόνι στο Ικαριώτικο μεζεδοπωλείο Χαλαρά, μεσημεριάτικα, υποδέχεται στο τραπέζι με κεράσματα τους πελάτες, παίρνει παραγγελία, μέχρι την ώρα που μυσταγωγικά μόνο με λάμπες λαδιού, που υπάρχουν στα τραπέζια και με το φυσικό φως, η φωνή του ηθοποιού γεμίζει τον χώρο και ξεκινά η παράσταση. Ο λόγος καθηλώνει, η φωνή μαγεύει η παράσταση συγκλονίζει. Η σκηνοθέτης Ειρήνη Μαργαρίτη έχει αξιοποιήσει όλον τον χώρο. Ξεκινώντας από ένα τραπέζι θαμώνων, όπου κάθεται ο ηθοποιός και αρχίζει να μιλά σαν να μιλά στην παρέα του, ως το αγνάντεμα του δρόμου, τη διάχυση της συγκίνησης ,την εκμετάλλευση του εργαζομένου, τον εργασιακό φόβο, τον κόσμο, που αλλάζει, την πραγματικότητα και τους ήρωές της, τα βιώματα, τα σημεία της πόλης, που χάνονται ενώ μένουν αήττητες, αειθαλείς οι Αθάνατες Ντουλάπες πάνω στην πινακίδα του δρόμου…»
«…Ο Χρήστος μας κοιτάζει και μιλά και η λογοτεχνία γίνεται θέατρο, μόνο με το βλέμμα και το λόγο, εμείς είμαστε το σκηνικό μιας τέλειας υποκριτικής πράξης. Όλα είναι χαμηλόφωνα, τα ποτήρια αδειάζουν, ακούς κάτι μικρούς θορύβους, μοιάζει ιεροτελεστία αλλά δεν είναι. Σιωπάς γιατί δε θέλεις να χάσεις ούτε λέξη από αυτές που στάζουν στο αυτί σου…»
«…κι εκείνο το πλακάτ, το άγραφτο, το βουβό, το φτιαγμένο -προχειροδουλειά…- μ’ ένα σκουπόξυλο και με χαρτόνια κομμένα από χαρτόκουτες και κολλημένα με σελοτέιπ που ξεκολλάνε απ’ τη βροχή, εκείνο το πλακάτ που δεν το βλέπεις αλλά σα να σου μπήγεται κατάστηθα, εκείνο το χέρι που μένει υψωμένο, ξεραμένο, μουσκεμένο, σα γροθιά που ποτέ δε σχηματίστηκε δε θα τα ξεχάσω. Ποτέ. Να πω ένα ευχαριστώ. Και να σας πω κι ότι αυτά τα τσίπουρα με τον Χρήστο Σαπουντζή πρέπει να τα πιείτε. Είναι καθαρτήρια.
«Ήταν από τις πιο ευτυχείς συνυπάρξεις λογοτεχνίας και θεάτρου, και για μία ώρα όσοι βρεθήκαμε σ’ αυτό το καφενείο μεταφερθήκαμε για λίγο κάπου αλλού. Έτσι, απλά, χωρίς τη βοήθεια σκηνικών ή εντυπωσιακών φωτισμών, μόνο χάρη στην αμεσότητα της ερμηνείας του Χρήστου Σαπουντζή.
Αυτή η παράσταση είναι μια διαφορετική εμπειρία θεατρικής πράξης και συμμετοχής σ’ αυτήν».
«Πόσους τέτοιους ανθρώπους ξέρεις, αναρωτιέσαι, καθώς παρακολουθείς τον Χρήστο Σαπουντζή να αφηγείται τις ιστορίες τους σαν να ήταν δικές του. Μάλλον γιατί είναι δικές του, όπως είναι του καθένα που ζει σ’ αυτή τη συνθήκη, είτε τη λες κρίση, είτε τη λες απλώς ζωή… Στο μεταξύ, το θέατρο έχει γίνει βίωμα. Ο ηθοποιός θαμώνας. Ο θεατής διαμαρτυρόμενος».
«Ο Χρήστος Σαπουντζής με λόγο πυκνό και στακάτο, με ζεστασιά κι αμεσότητα “αγκαλιάζει” τρυφερά τους ήρωες. Πάσχει μαζί τους, αγωνίζεται, τους συμπονά. Περνάει απαλά από όλες τις συναισθηματικές διακυμάνσεις που τους καθορίζουν με εκφραστικότητα τέτοια και με δύναμη τόση όση ακριβώς χρειάζεται».
Αντιγόνη Κάραλη, εφημερίδα Έθνος
«Δίπλα στους τακτικούς θαμώνες που παίζουν χαρτιά, ο Χρήστος Σαπουντζής κάνει μια αληθινή κατάθεση ψυχής, καταδύοντάς μας στον κόσμο των ηρώων του Οικονόμου, παρέα με μεζέδες, κρασί και τσίπουρα. Μετατρέπεται σε έναν μαγικό αφηγητή, σε έναν ιδανικό story teller που μας γνωρίζει τη ζωή ανθρώπων κατατρεγμένων, που η μοίρα δεν τους φέρθηκε καθόλου καλά. Παρόλα αυτά, οι χαρακτήρες αυτοί δεν σταματούν να αγωνίζονται, δεν λυγίζουν.»
«Με ένα λόγο άμεσο και διόλου επιτηδευμένο, η ίδια η πόλη και η ζωή σ’ αυτήν γίνεται ξαφνικά ένα θέμα που σε αφορά. Μπορεί κάποιους να μην τους αγγίξουν αυτά που θ’ ακούσουν, άλλοι πάλι σίγουρα θα συγκινηθούν. Ο Χρήστος Σαπουντζής στακάτος, πυκνός, δυναμικός και εκφραστικός μας χαρίζει όλες τις συναισθηματικές διακυμάνσεις του κειμένου. Όμως το στοίχημα στην παράσταση αυτή δεν είναι τόσο η απόδοση του κειμένου… Το σημαντικό είναι η αίσθηση ότι μοιράζεσαι μια κατάσταση με άλλους, ότι τα πράγματα ανακατεύονται, αλλάζουν ταυτότητα. Η παράσταση παραχωρεί τη θέση της σε μια συναναστροφή και όσα λέγονται έχεις την αίσθηση πως είναι κουβέντες αναμεταξύ μας, τόσο άμεσες.»
«Μια παράσταση για κανονικούς ανθρώπους, γι’ αυτούς που μιλάει -τα ‘χουμε ξαναπεί- αριστουργηματικά ο Χρήστος Οικονόμου. Άνθρωποι δύσκολοι σε ζοφερούς καιρούς. Τι σημαίνει κρίση; Τι σημαίνει δουλειά, τι σημαίνει ζωή και τι θάνατος; Τα διηγήματα του Οικονόμου μιλάνε για τη σέρβα μάνα, για το εργατικό ατύχημα κάποιου Πέτρου, για διαμαρτυρίες, αγωνίες και ματαιώσεις πριν γράψει γι’ αυτά η Guardian.»
«Η πολύ δυνατή ερμηνεία του Χρήστου Σαπουντζή, οι γέροι στην γωνία που παίζουν πρέφα, το τσίπουρο στα χέρια, τα εκπληκτικά κείμενα του Οικονόμου, το καφενείο «Χαλ…αρά», όλα μαζί και το καθένα ξεχωριστά, σε αφήνουν με μια γλυκιά μελαγχολία. Η παράσταση τελειώνει και εσύ μπορείς να παραμείνεις στον χώρο να τελειώσεις το ποτό και το φαΐ συζητώντας τις ιστορίες με το πλακάτ και το μουστάκι.»
«Οι outsider εκπλήξεις
Στο ικαριώτικο καφενείο «Χαλαρά» ανάμεσα σε αληθινούς πελάτες, εκτυλίσσεται το «Blackout», της Ειρήνης Μαργαρίτη. Μια αληθινά πρωτότυπη σκηνική πρόταση με μοναδικό ερμηνευτή το Χρήστο Σαπουντζή, τον οποίο αρκετοί εκλαμβάνουν ως θαμώνα του καφενείου που μονολογεί με τον εαυτό του. Στην πραγματικότητα ζωντανεύει δυο διηγήματα από τη βραβευμένη (με Κρατικό Βραβείο 2011 ) συλλογή του Χρήστου Οικονόμου «Κάτι θα γίνει , θα δεις» («Πόλις»). Το «Μουστακάκι με κάρβουνο» και το «Πλακάτ με σκουπόξυλο». Μια παράσταση- «μικρή διαμαρτυρία», που συνοδεύεται με ρακή.»
Το «Κύκλωμα Τέχνης» παρουσιάζει το έργο της Δήμητρας Τσάκου «Αυτός που έκανε ό,τι ήθελε» από 15 Φεβρουαρίου έως και 15 Μαρτίου 2016 και κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 21:00 στο Θέατρο Αυλαία.
Η παράσταση
«Αυτός που έκανε ό,τι ήθελε» πράττει κατά βούληση, χωρίς κανέναν ηθικό φραγμό ή κοινωνικό περιορισμό. Αν και αποτελεί έναν άνθρωπο του σήμερα, χωρίς κάποιο ιδιαίτερο χαρακτηριστικό, παρόλα αυτά συμπεριφέρεται ανάλογα με την διάθεση του, αψηφώντας τόσο τις κοινωνικές και πολιτικές δομές, όσο και το οικογενειακό και φιλικό περιβάλλον. Παραδόξως πως, κατορθώνει να επιβιώνει και να ελίσσεται, δημιουργώντας στον θεατή μια αίσθηση ονείρωξης, ταυτόχρονα θαυμασμό, αλλά και φθόνο. Σταδιακά, ωστόσο, αρχίζουν να δημιουργούνται αμφιβολίες για το κατά πόσο αυτή η δύναμη της θέλησης πηγάζει από τον ίδιο ή είναι υποκινούμενη. Ένας επιστήμονας, με τον οποίο ο άντρας συνδέεται από παλιά, θα παίξει καταλυτικό ρόλο στο ερώτημα αυτό.
Ωστόσο, μια γυναίκα που μπαίνει με το έτσι θέλω στη ζωή του, θα ανατρέψει εντελώς τα δεδομένα. Άραγε ο άνθρωπος αυτός κάνει πραγματικά ό,τι θέλει; Και με ποιον τρόπο θα πληρώσει τις συνέπειες των πράξεων του, που είναι αναπόφευκτες;
Η θεματική
Το κύριο ερώτημα που διατρέχει την παράσταση είναι το κατά πόσο τελικά είναι «ελεύθερη» η ελεύθερη βούληση. Με άλλα λόγια, είναι το θέλω μας στην σύγχρονη κοινωνία ετεροκαθοριζόμενο και αν ναι, από ποιους παράγοντες επηρεάζεται; Η ανθρώπινη συμπεριφορά καθορίζεται από εξωτερικούς παράγοντες ή από μια ατομική πράξη θέλησης; Διαμορφώνουν άραγε τα γονίδια τις κοινωνικές μας επιθυμίες; Το δίκαιο και η ηθική είναι αιτήματα της φύσης ή των κοινωνικών θεσμών; Μπορεί ο άνθρωπος να πάρει μέρος στην δημιουργία του και να αυτοπροσδιοριστεί; Και κατ’ επέκταση, υπάρχει τελικά τρόπος να κάνουμε ό,τι θέλουμε;
Ελεύθερη βούληση: κατασκευασμένη αλήθεια ή αναγκαία ψευδαίσθηση; Αυτός που έκανε ό,τι ήθελε
Οι «Ουκ Νουκ» παρουσιάζουν το έργο Πάρτι Γενεθλίων του Χάρολντ Πίντερ για 5 μόνο παραστάσεις, 18 – 25 Φεβρουαρίου 2016, στο BlackBox.
Ένα ζευγάρι διαχειρίζεται μια πανσιόν, όπου εδώ και καιρό μόνο ένας πελάτης νοικιάζει δωμάτιο. Ξαφνικά δύο άνθρωποι έρχονται αναζητώντας κάποιον. Με κάποιο τρόπο και για κάποιο λόγο διοργανώνεται ένα πάρτι γενεθλίων για τον ένοικο του σπιτιού…
Καμία προκείμενη δεν οδηγεί σε συμπέρασμα, κανένα Παρελθόν δεν οδηγεί στο Παρόν, καμία Αφήγηση δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί διαλεκτικά, κανένας Μύθος δεν είναι συνεκτικός, καμία ταυτότητα δεν μπορεί να συγκροτηθεί. Η αλήθεια και το ψέμα, η ενοχή και αθωότητα, οι έννοιες του “καλού” και του “κακού”, έχουν καταρρεύσει. Τα πάντα αιωρούνται κρεμάμενα από μια κλωστή. Τόσο λεπτή, όσο αυτή που συνδέει πλέον το βλέμμα με την αντίληψη. Κι όταν κάπου δημιουργείται κενό, ο χώρος που προκύπτει -νομοτελειακά- διεκδικείται. Κι αυτή η διεκδίκηση δεν μπορεί παρά να είναι βίαιη.
Ένα από τα πιο εμβληματικά έργα του νομπελίστα συγγραφέα, για τη θέση του υποκειμένου στο μεταίχμιο μεταξύ μιας πραγματικότητας υπό αμφισβήτηση, και της ψευδαίσθησης ελέγχου μιας νέας που οικοδομείται ερήμην του.
Από τις 14 Φεβρουαρίου και για για τέσσερις Κυριακές στις 11:30, ο Αναστάσης Ροϊλός και ο Κωστής Βοζίκης παρουσιάζουν μια δραματοποιημένη αφήγηση παραμυθιών του Ευγένιου Τριβιζά συνοδεία ζωντανής μουσικής στο θέατρο Αυλαία. Τις καθημερινές δίνονται παραστάσεις για σχολεία κατόπιν συνεννόησης.
Η συνταγή είναι σχετικά απλή. Παίρνουμε έναν ηθοποιό, έναν μουσικό, τις ωραιότερες ιστορίες του αγαπημένου μας παραμυθά, γράφουμε τη μουσική, προσθέτουμε πολύ κέφι, καλπάζουσα φαντασία, αρκετό αυτοσχεδιασμό και… ε, δε θα σας τα πούμε και όλα!
Ο ηθοποιός Αναστάσης Ροϊλός και ο μουσικός Κωστής Βοζίκης μας ταξιδεύουν στις μαγικές ονειροχώρες του Ευγένιου Τριβιζά. Πλέκοντας παραδοσιακές αφηγηματικές τεχνικές και σύγχρονα μουσικά μοτίβα, με το γλαφυρό ύφος, την εφευρετικότητα της γλώσσας, αλλά και τη σπαρταριστή φαντασία του συγγραφέα, προτείνουν μια νέα διάσταση στο χώρο του σύγχρονου παραμυθιού. Με εργαλεία τους θεατρικούς αυτοσχεδιασμούς και την πρωτότυπη μουσική που γράφουν για κάθε παραμύθι, προσκαλούν τα παιδιά σε ένα ταξίδι στον κόσμο του Ευγένιου Τριβιζά, που διασκεδάζει αλλά και προβληματίζει γύρω από ποικίλα ζητήματα, ενώ παράλληλα καλλιεργεί τη φαντασία τους.
Προσοχή:
Θεμιτή έως αναγκαία είναι η συμμετοχή των παιδιών στην πορεία της ιστορίας τα οποία με τη βοήθεια των δύο αφηγητών – εμψυχωτών καταφέρνουν να λύσουν το μυστήριο του παραμυθιού.
Η Κούλα η Κατσικούλα με την κόκκινη κουκούλα
Ο ένας πίσω από τον άλλο, η Κούλα η κατσικούλα η καλή νοικοκυρούλα με την κόκκινη κουκούλα, ο Μπούνι-Μπούνι το στρουμπουλό μπαρμπούνι με το μπλε μπαστούνι, ο Ρίκι-Τίκι το σκανταλιάρικο ποντίκι με το βερικοκί σαρίκι, ο Χασμουριγιάμα το νυσταλέο λάμα με την κρεμ καφέ πιτζάμα και ένας μπαφιασμένος μπούφος που του πάει πολύ ο άσπρος του ο σκούφος, ξεκινάνε ένα απριλιάτικο πρωί για να ζητήσουν από τον ατρόμητο ιππότη που ζει στο αλαβάστρινο κάστρο να ανοίξει έναν μπουφέ μέσα στον οποίο φοβούνται ότι κρύβεται ένας επικίνδυνος δράκος. Όταν όμως ανοίγουν τον μπουφέ, κάτι απροσδόκητο τους περιμένει! Εμπρός λοιπόν όλοι μαζί να λύσουμε το μυστήριο.
Ο Άβυ το κουνάβι και η Φιφίτσα η νυφίτσα
Αποφασισμένοι να μαδήσουνε μια μαργαρίτα και να μάθουνε επιτέλους ποιον αγαπάει η Φιφίτσα η όμορφη νυφίτσα με την κεντητή ποδίτσα, ο Άβυ το κουνάβι που μετράει τ’ αστέρια κάθε βράδυ, ο Βικέντιος το βόδι που ξεφλουδίζει ένα γινωμένο ρόδι, ο Μπίκι-Μπέκι το γελαστό λελέκι που μασουλάει ένα πεντανόστιμο μπουρέκι, η Μίνα η ερμίνα που φυσάει μια σερπαντίνα, η Φιόνα η χελώνα που φοράει ένα σκουριασμένο σουρωτήρι για κορόνα και ένας κέφαλος που τον τρελαίνει ο πονοκέφαλος, ξεκινάνε όλοι μαζί ένα ηλιόλουστο πρωί, για το θαυμαστό λιβάδι των ονείρων, Τι θα αποκαλύψει όμως το τελευταίο πέταλο της μαργαρίτας;
Τα παραπάνω βιβλία του Ευγένιου Τριβιζά κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Μεταίχμιο (www.metaixmio.gr).
Συντελεστές
Συγγραφέας: Ευγένιος Τριβιζάς
Στη σύλληψη, τη σκηνοθετική επιμέλεια και επί σκηνής οι: Αναστάσης Ροϊλός και Κωστής Βοζίκης
ΠΡΕΜΙΕΡΑ
14 Φεβρουαρίου 2016
ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ
14/2, 21/2, 28/2, 6/3
ΗΜΕΡΕΣ ΚΑΙ ΩΡΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΝ
Κυριακή στις 11:30
ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ
60’
ΤΙΜΕΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ
Γενική είσοδος: 5 ευρώ
ΠΡΟΠΩΛΗΣΗ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ
www.viva.gr, Public, Sevenspots, Ιανός, Reload, MediaMarkt και στο ταμείο του Θεάτρου Αυλαία
Ο πολυμήχανος, ταλαντούχος κι αστείρευτος Σανκάρα επιστρέφει, μαζί με την ομάδα του, στο Θέατρο Αυλαία για να παρουσιάσει ένα ολοκαίνουριο show με τίτλο: “Ζήσε την Μαγεία”, από τις 13 Φεβρουαρίου και κάθε Σάββατο στις 18:00 και κάθε Κυριακή στις 17:00.
Ο μεγάλος Έλληνας illusionist θα υποδεχθεί τους λάτρεις της μαγείας και των ψευδαισθήσεων, – τους πιστούς εδώ και χρόνια θεατές, αλλά και θα προσκαλέσει τους νέους φίλους του να μυηθούν στην σφαίρα του μυστηρίου και του υπερφυσικού, δίνοντας το απόλυτο ρεσιτάλ μαγείας επί σκηνής.
Έχοντας ως άσσο στο μανίκι του τα πρωτοπόρα και παράτολμα νούμερα, το μοναδικό κι αγχολυτικό του χιούμορ, τον σεβασμό και την συνέπεια να διακρίνει κάθε του παράσταση, γοητεύει και μαγνητίζει τους θεατές κάθε ηλικίας.
Το Θέατρο Αυλαία μετατρέπεται κάθε φορά σε έναν φανταστικό, διαδραστικό κόσμο όπου καθένας από εσάς συμμετέχει ενεργά, βιώνοντας τη μαγεία σε πρώτο πλάνο.
Από το show δεν θα λείψουν τα εντυπωσιακά stage illusions (μαγικά νούμερα μεγάλης κλίμακας), κατά τα οποία ο Σανκάρα κι οι 2 γοητευτικές παρτενέρ του θα εκτελέσουν μ’ ένα τρόπο τόσο συγκλονιστικό που θα σας αφήσουν άφωνους. Είναι το σημείο όπου η μαγεία και η θεατρικότητα ενώνονται κι έχουν ως αποτέλεσμα την απόλυτη σαγήνη των αισθήσεων.
“Ζήσε την Μαγεία”, κατά την έναρξη της παράστασης, με την εμφάνιση του Σανκάρα μέσα από ένα ασανσέρ που πριν ήταν άδειο.
“Ζήσε την Μαγεία” με την εξαφάνισή του εμπρός στα μάτια του κοινού και τη στιγμιαία μεταφορά του στην άλλη άκρη του θεάτρου.
“Ζήσε την Μαγεία” και πρόσεξε τι σκέφτεσαι, γιατί θα σου αποδείξει πως έχει την δύναμη κάθε φορά να διαβάσει και να προβλέψει την σκέψη και τις επιλογές τυχαίων θεατών.
Σας περιμένουν πάρα πολλές εκπλήξεις!
Η ικανότητά του να κατευθύνει το μυαλό σας στη διάσταση της μαγείας, σε συνδυασμό με το απροσδόκητο αποτέλεσμα, θα σας κάνουν να λατρέψετε αυτή την παράσταση και να ζήσετε την μαγεία!
Η εταιρία παραγωγής θεατρικών παραστάσεων Dino’s Film, παρουσιάζει σε πανελλήνια πρεμιέρα την κωμωδία του Μιχαήλ Άνθη “Πάρε τη γάτα απ το κεφάλι μου”, σε σκηνοθεσία Παύλου Δανελάτου με τους Νίκο Κουνέλη, Νικολέτα Παπαδοπούλου, 5-28 Φεβρουαρίου στο BlackBox.
Η ιστορία του Πέτρου και της Αγγέλας ένα χρόνο μετά το διαζύγιο. Εκείνος συγγραφέας, θαυμαστής του Παλαμά, συγκατοικεί με τον Ηρακλή τον παπαγάλο του. Εκείνη ηθοποιός, συγκατοικεί με τη Νατάσα τη χήνα, ένα ιγκουάνα, δύο κουνέλια και πολλά πολλά γατιά! Θυμός, θλίψη, ξέσπασμα, συναισθηματική ανεπάρκεια εκφράζεται από τους δύο ήρωες μέσα από κωμικές καταστάσεις. Θα καταφέρουν να κάνουν μια νέα αρχή μαζί ή θα μείνουν μόνοι παρέα με τον εγωισμό;
Ο Πέτρος και η Αγγέλα συστήνουν τη ζωή τους και μια σχέση σαν ηφαίστειο που κοχλάζει μέσα τους.
Λόγω μεγάλης προσέλευσης του κοινού συνεχίζονται για ένα Δευτερότριτο ακόμα, 8-9 Φεβρουαρίου 2016 στις 21:00, οι παραστάσεις του έργου Requiem του Ισπανού συγγραφέα Φερνάντο Ρενχίφο από την Ομάδα Τέχνης Oberon στο BlackBox.
Με αφορμή τον Σίσυφο του Καμύ, ο Φερνάντο Ρενχίφο δημιούργησε το 2000 ένα θεατρικό ποίημα υψηλής αισθητικής, συν-θέτοντας αποσπάσματα από προσωπικά ημερολόγια, μικρές αγγελίες, φιλοσοφικούς στοχασμούς και λυρικές εικόνες. Ένα ηδονικό και συνάμα οδυνηρό ταξίδι από τα αρώματα, τις γεύσεις και τις μνήμες μιας ευτυχισμένης παιδικής ηλικίας ως τη βέβαιη αβεβαιότητα του σύγχρονου ανθρώπου, την αποδοχή και την περιφρόνησή της. Γιατί “…δεν υπάρχει μοίρα που να μη νικέται με την περιφρόνηση”.
Τρεις άνδρες, τρεις παρουσίες, ένας διάλογος που αγγίζει τα όρια του μονολόγου… Βουτιές στο παρελθόν και αναμνήσεις που γίνονται παρόν και αβέβαιο μέλλον… Το νόημα της ανθρώπινης ύπαρξης, η διαδρομή, οι σταθμοί και η αξιολόγηση της ζωής μας…
…Υπάρχει ένα μονάχα φιλοσοφικό πρόβλημα πραγματικά σοβαρό: η αυτοκτονία. Αν κρίνουμε πως η ζωή αξίζει να τη ζει ή να μην τη ζει κανείς, απαντούμε στο θεμελιώδες ερώτημα της φιλοσοφίας. Τα υπόλοιπα, αν ο κόσμος έχει τρεις διαστάσεις, αν το πνεύμα διαιρείται σε εννιά ή δώδεκα κατηγορίες έπονται. Είναι παιχνίδια… “Ο μύθος του Σίσυφου” Αλμπέρ Καμύ.
Ο συγγραφέας
Ο Φερνάντο Ρενχίφο (Fernando Renjifo) είναι σύγχρονος θεατρικός συγγραφέας, ποιητής και σκηνοθέτης. Γεννήθηκε στη Μαδρίτη το 1972. Έχει σπουδάσει Φιλοσοφία. Ίδρυσε τον ΄θιασο Republica με τον οποίο συνεργάστηκε για πολλά χρόνια. Μαζί έχουν ανεβάσει τις παραστάσεις Φάουστ, Ρέκβιεμ. Σπουδή στο Γέλιο και Βέρθερος (Σκιά). ¨Εργα του έχουν παρουσιαστεί στην Ισπανία, τη Λατινική Αμερική, τη Μέση Ανατολή και την Ελλάδα.
11-12, 18-19, 25-26 Ιανουαρίου & 1-2 Φεβρουαρίου 2016
Ημέρες και ώρες παραστάσεων: Δευτέρα και Τρίτη στις 21:00
Πληροφορίες – κρατήσεις: 2310829254
Εισιτήρια: 10€ κανονικό, 5€ (φοιτητικό, ανέργων)
Προπώληση Εισιτηρίων: www.viva.gr, Public, Παπασωτηρίου, Seven spots, Ιανός, Reload και στο ταμείο του BlackBox και του θεάτρου Αυλαία
Ώρες ταμείου: Τετάρτη – Κυριακή 10:30-13:30, 17:30-21:00
Η ομάδα
Η ομάδα τέχνης Oberon δημιουργήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 2009. Στόχος είναι η αναζήτηση, το πείραμα και η απόδοση κλασικών και μη, κειμένων. ‘Έκφραση που κινείται ανάμεσα στο μινιμαλισμό και το συμβολισμό. Η λιτότητα επί σκηνής είναι ένα από τα ζητούμενά μας. Λιτότητα στα εκφραστικά μέσα και την αισθητική. Έχουμε πειραματιστεί με new media, με μη συμβατικούς θεατρικούς χώρους, με ηχητικές σκηνικές κατασκευές και σκηνογραφικά κοστούμια. Έχουμε ασχοληθεί με κείμενα των Beckett, Ginsberg, Barker, Kane, Ρίτσου, Γώγου, Σολωμού, Αναγνωστάκη, Φάις, Στάικου.
Η ομάδα έχει συνεργαστεί με το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδας, την Πειραματική Σκηνή της Τέχνης, το Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονής Τέχνης, το Τελλόγλειο Ίδρυμα Τεχνών, τους Δήμους Θεσσαλονίκης και Καλαμαριάς και έχουμε παρουσιάσει στα θέατρα: Μονής Λαζαριστών, Άνετον, Αυλαία, Μελίνα Μερκούρη, Αμαλία, “Τ”, στο Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, στο Τελλόγλειο Ίδρυμα Τεχνών, στο Studio Κοιτώνες, στο Κέντρο Θεατρικής Έρευνας Θεσσαλονίκης, και άλλους.
Παραστάσεις της ομάδας
Καρακορούμ του Ανδρέα Στάικου (2015)
Crave (λαχταρώ) της Sarah Kane (2014 – 2015)
Η Σονάτα του σεληνόφωτος του Γιάννη Ρίτσου στο πλαίσιο του Φεστιβάλ ”Ανοιχτή σκηνή-Θεατρικές φωνές της πόλης” 2014 του Δήμου Θεσσαλονίκης
Μπρεχτ – Ρίτσος ένας διάλογος στο πλαίσιο της έκθεσης της Βάσως Κατράκη στο Τελλόγλειο Ίδρυμα Τεχνών. (2014)
H γυναίκα της Ζάκυθος του Διονυσίου Σολωμού, στο πλαίσιο του φεστιβάλ πόλης 2012 του Δήμου Θεσσαλονίκης.
Und του Howard Barker. (2012 – 2013)
Απογραφή πληθυσμού για τα Δημήτρια 2011.
Το κίτρινο σκυλί του Μισέλ Φάις. (2011)
Δώρο ασημένιο ποίημα, για την παγκόσμια ημέρα ποίησής 2011.
Άτιμο κόκκινο με ποιήματα της Κατερίνας Γώγου και του Allen Ginsberg.(2011).
Σαχλοκουβέντες – Three Occasional Pieces του Samuel Beckett. (2010)
«… μέχρι να πέσει ο ήλιος βουτιές. Το κεφάλι κάτω απ’ το νερό κι ύστερα… ύστερα βγαίνοντας, διώχνοντας από πάνω μου τις σταγόνες… έτσουζαν τα μάτια μου καθώς σε κοιτούσα… ξαπλωμένη στην αμμουδιά, μια χαραμάδα σάρκας… και μετά πάλι μέσα στο νερό, θέλω να την έχω, σκεφτόμουν, θέλω να την έχω… έψαχνα στο βυθό το κουράγιο να σ’ έχω, σ’ ολόκληρο το βυθό έψαχνα κι ορκιζόμουν… γέλαγες, γέλαγες μ’ ένα γέλιο αναμμένο…»
Από τις 27 Ιανουαρίου και κάθε Τετάρτη έως και 24 Φεβρουαρίου 2016, παρουσιάζεται η παράσταση Καθρέφτες της Άντα Τσεσμελή στο BlackBox. Όλα τα έσοδα των παραστάσεων θα διατεθούν στον Σύλλογο Φίλων Αντικαρκινικού Νοσοκομείου Θεσσαλονίκης Θεαγένειο «Αλέξανδρος Συμεωνίδης».
Έρχεται κάποτε η στιγμή που ο καθένας από εμάς πρέπει να κοιτάξει στον καθρέφτη του και να αντιμετωπίσει το είδωλό του. Πόσο έτοιμοι είμαστε όμως να το αντιμετωπίσουμε; Και τι γίνεται με τις σκιές των άλλων που θαμπώνουν την εικόνα; Οι Καθρέφτες είναι ένα βαθιά ανθρώπινο και επίκαιρο έργο για την αλήθεια της ύπαρξης, μια προσεκτική, λυρική αλλά και δυναμική προσέγγιση στην ουσία της ζωής.
Τρεις γυναίκες με καριέρα – η τραπεζική υπάλληλος Λίντα, η ιδιωτική υπάλληλος Κορίνα και το διευθυντικό στέλεχος μιας διαφημιστικής εταιρείας η Ελισάβετ – βρίσκονται μπροστά στο αδιέξοδο μιας ανικανοποίητης και άδειας ζωής. Ο χρόνος, η μνήμη, τα δυνατά και αδύναμα στοιχεία της προσωπικότητάς τους ζυγίζονται για να αποκαλύψουν πως όσοι υπήρξαν στη ζωή τους δεν είναι πια παρά σκιές στον καθρέφτη της ψυχής τους. Μέσα από μια οδυνηρή διαδικασία οι τρεις ηρωίδες φτάνουν στη λύτρωση. Είναι πια αρκετά δυνατές για να πετάξουν από πάνω τους όσα «παραμορφώνουν» το είδωλό τους.
Οι Καθρέφτες φωτίζουν με τρόπο γοητευτικό και μαγικό συνάμα όσα ηθελημένα ή αθέλητα η μνήμη σπρώχνει προς τη λήθη. Όσο πιο κοντά πλησιάζει κανείς τον καθρέφτη του τόσο πιο επικίνδυνο και τολμηρό είναι.
27 Ιανουαρίου, 3, 10, 17, 24 Φεβρουαρίου 2016
Ημέρα και ώρα παραστάσεων: Τετάρτη στις 21:30
Πληροφορίες – κρατήσεις: 2310829254
Εισιτήρια: Γενική Είσοδος 10€
Προπώληση Εισιτηρίων: www.viva.gr, Public, Seven spots, Ιανός, Reload Media Markt και στο ταμείο του BlackBox και του Θεάτρου Αυλαία
Ώρες ταμείου: Τετάρτη – Κυριακή 10:30-13:30, 17:30-21:00
Έκτακτη απογευματινή παράσταση για την Κυριακή 21/2 στις 19:00 προστίθεται για το έργο “Ρωμαίος και Ιουλιέτα για 2” στο Θέατρο Αυλαία, λόγω της μεγάλης προσέλευσης του κόσμου και τις sold–out παραστάσεις αυτής της εβδομάδας Απαραίτητη η κράτηση θέσεων στο 2310237700.
Η μεγάλη θεατρική επιτυχία “Ρωμαίος και Ιουλιέτα για 2”, μετά από τρεις εξαιρετικά επιτυχημένες θεατρικές σεζόν στην Αθήνα συνεχίζει με χειμερινή περιοδεία σε μεγάλες πόλεις της Ελλάδας. Στη Θεσσαλονίκη θα κάνει στάση στο θέατρο Αυλαία για 8 μόνο παραστάσεις 11-21 Φεβρουαρίου 2016.
Η παράσταση “Ρωμαίος και Ιουλιέτα για 2”, είναι μια διασκευή του ομώνυμου έργου του William Shakespeare από την Ομάδα Θεάτρου «ΙΔΕΑ» (Κώστας Γάκης, Αθηνά Μουστάκα, Κωνσταντίνος Μπιμπής) και έχει τιμηθεί με 2 βραβεία από το Θεατρικό Οργανισμό Κύπρου (Θ.Ο.Κ), συμμετείχε στο Φεστιβάλ Κλασσικού Θεάτρου στη Σερβία και στις 20 Ιουλίου κέρδισε διθυραμβικές κριτικές και το 1ο Βραβείο στο Διεθνές Festival de Teatro Clásico de Almagro της Ισπανίας!!!
Η παράσταση
Δύο νέοι ηθοποιοί παίζουν όλους τους ρόλους του έργου, με απίστευτο χιούμορ και κορυφαίες δραματικές στιγμές, σε ένα τρελό παιχνίδι παρενδυσίας και μεταμορφώσεων, σε μια θεατρική περιπέτεια που ισορροπεί ανάμεσα στον εμφύλιο σπαραγμό και το ξύπνημα του έρωτα.
Μια σπαζοκεφαλιά υποκριτικής, ένα θεατρικό πάζλ από ποικίλα θεατρικά είδη και ύφη, ένας αγώνας να δοθεί στο ακέραιο η ουσία του έργου του Σαίξπηρ. Με όπλο την αθωότητα και την υψηλή σωματική τους ενέργεια οι δυο νεαροί performers ρίχνονται στην αρένα της σκηνής για να ανακαλύψουν από την αρχή τον πιο βαθύ, τον πιο παράλογο, τον πιο ακραίο, τον πιο θνησιγενή, τον πιο ποιητικά γελοίο έρωτα όλων των εποχών.
ΕΡΜΗΝΕΥΟΥΝ: Η Αθηνά Μουστάκα, ο Κωνσταντίνος Μπιμπής και συμμετέχει ο Κώστας Γάκης, παίζοντας πιάνο, κιθάρα, κρουστά αλλά και “παρεμβαίνοντας” σε κρίσιμες στιγμές του έργου…
Για την παράσταση «Ρωμαίος και Ιουλιέτα για 2», έγραψαν:
Αποσπάσματα
● «Ο δρόμος από το γέλιο ως την καρδιά!!!!
Την ώρα που στην Ισπανία ρίχνουμε λοξές ματιές στην ελληνική κρίση και προσπαθούμε να πάρουμε μαθήματα, αυτός ο νεανικός θίασος ταξίδεψε με αυτοκίνητο 4000 χιλιόμετρα από την Αθήνα για να μας φέρει ένα έργο γενναίο και συγκινητικό, καταφέρνοντας να το δώσει με μια γλυκύτητα που θα έκανε το αιωνίως απαθές πρόσωπο της Άνγκελα Μέρκελ να πλημμυρίσει δάκρυα, τον Ντράγκι να πνίξει την Ελλάδα στο ευρώ και τη Λαγκάρντ να χαρίσει όλα τα ευρωπαϊκά χρέη ανατολικά της Αδριατικής.
Μακάρι να μπορέσετε να τη δείτε. Μετά από αυτή την παράσταση, νιώθω πως εγώ χρωστάω στην Ελλάδα.» Gerardo Lagüéns, El Crisol de ciuda Real
● «Αυτή την παράσταση, στην οποία δύο παιδιά σηκώνουν το βάρος ολόκληρου του σεξπιρικού κειμένου, δεν πρέπει να τη χάσετε! Σας βεβαιώνω πως θα γελάσετε, πως θα συγκινηθείτε και πως τελικά θα ενθουσιαστείτε. Και η παράσταση αυτή πρέπει να συνεχιστεί. Για μένα είναι ο καλύτερος «Ρωμαίος και Ιουλιέτα» που έχει παιχτεί τα τελευταία σαράντα χρόνια στο ελληνικό θέατρο». Γιώργος Σαρηγιάννης, http://totetartokoudouni.blogspot.gr
● «… Ξεχείλισμα πάθους και κυρίως νιάτα. Νιάτα στην τόλμη και στην απερισκεψία τους, στο νεύρο και την αστοχασιά τους, νιάτα πνευματώδη και επιπόλαια, νιάτα φλεγόμενα και μαρτυρικά….. Τόσο Σαίξπηρ, στα όρια της παράκρουσης, τέτοια διάθεση για ζωή εντός σκηνής είχαμε χρόνια να δούμε στο θέατρό μας. Στο παιχνίδισμα και την ανεμελιά της, η παράσταση της ομάδας ΙΔΕΑ παραμένει πιο κοντινή στην ουσία του αυθεντικού «Ρωμαίου» από άλλες, πιστότερες μεταφορές». Γρηγόρης Ιωαννίδης, Εφημερίδα των συντακτών
● «Πρόκειται για μια παράσταση που είναι ο καλύτερος τρόπος όχι μόνο για να ξαναδούν οι παλιοί θεατές ένα κλασικό έργο αλλά και για να αγαπήσουν το θέατρο οι εν δυνάμει θεατές». Όλγα Σελλά, Καθημερινή
● «Μια γιορτή που γρήγορα παρασύρει το στην πλειοψηφία του νεανικό κοινό που κατακλύζει το θέατρο, τις θέσεις, τα σκαλάκια. Και διασκεδάζει με το πηγαίο κέφι που εκπέμπουν οι τρεις συντελεστές και ειδικά οι δύο νεότατοι ηθοποιοί που υποδύονται όλους τους ρόλους του σαιξπηρικού έργου με ευρηματικές μεταμορφώσεις της στιγμής». Δημήτρης Τσατσούλης, Ελευθεροτυπία.
● Ο Κώστας Γάκης, ο Κων-νος Μπιμπής και η Αθηνά Μουστάκα μάς χάρισαν μια από τις καλύτερες θεατρικές εκπλήξεις των τελευταίων ετών. Σαν σύγχρονα φαντάσματα, εμβόλισαν το σεξπηρικό κείμενο με γενναίες δόσεις καθημερινότητας, χωρίς ούτε μια στιγμή να χάσουν το μέτρο, τόνισαν το ιλαρό του στοιχείο με αξιοζήλευτη χειρουργική λεπτότητα και στο τέλος το απογείωσαν μοναδικά, αφημένοι στο τραγικό τέλος των ηρώων και στην πεμπτουσία των υψηλών νοημάτων του έργου. Γεωργία Οικονόμου, Life.gr
● «Το ακαριαίο και αλλεπάλληλο πέρασμα από τον ένα ρόλο στον άλλο απαιτεί αξιοθαύμαστη αντοχή και συγκρότηση, καθώς και ταλέντο στον αυτοσχεδιασμό. Χαρακτηριστικά που οι δύο πρωταγωνιστές δείχνουν να έχουν ή τουλάχιστον να έχουν εξασκήσει σε υψηλό βαθμό πόσο μάλλον όταν οι λύσεις στις αλλαγές είναι έξυπνες και ταυτόχρονα αξιοποιούν τα λιγότερα δυνατά μέσα» Tospirto.net
Το έργο της Sarah Kane “Φαίδρας Έρως” παρουσιάζεται σε σκηνοθεσία Θάνου Νίκα στο BlackBox από 21 Ιανουαρίου και για περιορισμένο αριθμό παραστάσεων κάθε Πέμπτη, Παρασκευή και Σάββατο στις 21:00 και κάθε Κυριακή (ματινέ) στις 15:00.
Το δωμάτιό του Ιππόλυτου είναι ένας σκουπιδότοπος: βρώμικες κάλτσες, ρούχα, σακουλάκια από καραμέλες, όλα πεταμένα στο πάτωμα. Από την οθόνη της τηλεόρασης πετιούνται μέσα στο χώρο και μέσα στο μυαλό του τηλεοπτικά σκουπίδια όπως και τα ερωτικά σώματα απορρίπτονται σαν σκουπίδια. Το στόμα του πετάει βρώμικες λέξεις που ζέχνουν περιφρόνηση και απόρριψη. Κανένα φως, καθόλου αέρας, κανένα προφυλακτικό συναίσθημα. Ο Ιππόλυτος είναι πρίγκιπας. Είναι ο διάδοχος του βασιλικού θρόνου. Η σεξουαλική του συμπεριφορά είναι μια πολιτική στάση αντίστοιχη της καταγωγής του. Σ’ αυτό το δωμάτιο, ο έρωτας της μητριάς του, της Φαίδρας θα γίνει ένα ακόμα σκουπίδι.
Κι όμως ο Ιππόλυτος δεν είναι ανήθικος. Το αντίθετο. Λέει όλα όσα τα αυτιά δεν αντέχουν ν’ ακούσουν. Μέσα στη βρωμιά του δωματίου του και του κορμιού του, λάμπει μια πνευματική καθαρότητα. Η βλασφημία του είναι η αλήθεια.
Πρεμιέρα: Πέμπτη 21 Ιανουαρίου 2016 στις 21:00
Ημέρες και ώρες παραστάσεων: Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο στις 21:00 & Κυριακή στις 15:00
Διάρκεια παράστασης: 60 λεπτά
Εισιτήρια: Γενική είσοδος 10€
Πληροφορίες – κρατήσεις: 2310829254
Προπώληση Εισιτηρίων: www.viva.gr, Public, Ιανός, Παπασωτηρίου, Reload και στο ταμείο του BlackBox και του Θεάτρου Αυλαία
Ώρες ταμείου: Τετάρτη – Κυριακή 10:30-13:30, 17:30-21:00
Μετά την επιτυχημένη παρουσίασή της στην Αθήνα στο θέατρο Φούρνος, η παράσταση Kafkas’s Freaks, με πρωταγωνιστές τρεις ήρωες ενός από τους σημαντικότερους λογοτέχνες του 20ου αιώνα, παρουσιάζεται για περιορισμένο αριθμό παραστάσεων στο Θέατρο Αυλαία, 20-31 Ιανουαρίου 2016.
Τρία διηγήματα του Φραντς Κάφκα, ενός συγγραφέα ορόσημο για τη λογοτεχνία του εικοστού αιώνα με τη μοναδική ιδιομορφία της τέχνης του να αγγίζει τα μέχρι τότε ανεξακρίβωτα όρια του παραλόγου επέλεξε ο Νικόλας Βαγιονάκης για την επιστροφή του στη σκηνή του θεάτρου Φούρνος. Μια performance σωματικού θεάτρου εμπνευσμένη από τα διηγήματα «Αναφορά σε μία ακαδημία», «Ο καλλιτέχνης της πείνας» και «Μεταμόρφωση» όπου οι ήρωες συνθέτουν για το σκηνοθέτη ένα «τρίγωνο» εντός του οποίου το παράλογο εμφανίζεται ως καθολική καταδίκη για την ανθρώπινη ύπαρξη δίχως να μοιάζει ν’ αφήνει περιθώρια διαφυγής. Παρόλα αυτά, οι ήρωες του Νικόλα Βαγιονάκη κατακρίνουν τη συνθήκη που τους έχει επιβληθεί και αφυπνισμένοι αντιστέκονται υπερασπίζοντας το δικαίωμα στην προσωπική ελευθερία με χιούμορ, σαρκασμό και υπερηφάνεια.
Η παράσταση είναι αφιερωμένη στον Οργανισμό υπέρ των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων…
Η Ομάδα Τέχνης Oberon σας προσκαλεί σε συνέντευξη τύπου με την ευκαιρία της παρουσίασης της νέας παραγωγής της με τίτλο «Requiem» του σύγχρονου Ισπανού θεατρικού συγγραφέα Φερνάντο Ρενχίφο (Fernando Renjifo) από τις 11 Ιανουαρίου 2016 στο BlackBox.
Η συνέντευξη τύπου θα γίνει την Πέμπτη 7 Ιανουαρίου 2016 στις 12:30 το μεσημέρι στο στο bau’ s bar, Πλατεία Ναυαρίνου 5.
Στην συνέντευξη θα παραβρεθούν οι συντελεστές της παράστασης.
Η Θεατρική Ομάδα Enigma παρουσιάζει τη σύγχρονη κωμωδία-σάτιρα «Κατάσταση Μη Αναστρέψιμος», σε κείμενα των Δημήτρη Κεχαΐδη, Περικλή Κοροβέση, Γιώργου Μανιώτη και Κώστα Μουρσελά, από τις 15 έως τις 31 Ιανουαρίου 2016 (κάθε Παρασκευή, Σάββατο & Κυριακή στις 21:30) στο Studio Aniline Dancetheatre (Πτολεμαίων 29Α, επί της στοάς).
6 χιουμοριστικές ιστορίες στη σύγχρονη Ελλάδα.
15 χαρακτήρες-άνθρωποι της διπλανής πόρτας, θύτες και θύματα, ατσίδες και κορόιδα, συμβιβασμένοι και αμετανόητοι.
Μέσα από την πένα κορυφαίων Ελλήνων συγγραφέων, με εύστοχο-εύστροφο θεατρικό λόγο και διάχυτο χιούμορ, η κοινωνική ζωή, τα αδιέξοδά της, οι έμμονες ιδέες της, η μιζέρια της και τα μικροαστικά ήθη, μπαίνουν στο μικροσκόπιο.
Μια ανθρωπογεωγραφία της ελληνικής κοινωνίας που είναι στην εντατική και η κατάστασή της είναι… μη αναστρέψιμη.
Η παράσταση αποτελείται από τα μονόπρακτα:
“Μικρή Αγγελία” του Περικλή Κοροβέση
“Κατάσταση Μη Αναστρέψιμος” του Δημήτρη Κεχαϊδη
“Σπίτι“, “Η Χαρτοπετσέτα” του Γιώργου Μανιώτη
“Ο Μπιντές“, “Η Μεγάλη Κομπίνα“, “Η Απαρηγόρητη Χήρα“, “Συζήτηση Περί Ματαιότητας” του Κώστα Μουρσελά
Η Ομάδα Τέχνης Oberon παρουσιάζει το έργο του Ισπανού συγγραφέα Φερνάντο Ρενχίφο Requiem στο BlackBox από 11 Ιανουαρίου έως και 2 Φεβρουαρίου 2016 κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 21:00.
Με αφορμή τον Σίσυφο του Καμύ, ο Φερνάντο Ρενχίφο δημιούργησε το 2000 ένα θεατρικό ποίημα υψηλής αισθητικής, συν-θέτοντας αποσπάσματα από προσωπικά ημερολόγια, μικρές αγγελίες, φιλοσοφικούς στοχασμούς και λυρικές εικόνες. Ένα ηδονικό και συνάμα οδυνηρό ταξίδι από τα αρώματα, τις γεύσεις και τις μνήμες μιας ευτυχισμένης παιδικής ηλικίας ως τη βέβαιη αβεβαιότητα του σύγχρονου ανθρώπου, την αποδοχή και την περιφρόνησή της. Γιατί “…δεν υπάρχει μοίρα που να μη νικέται με την περιφρόνηση”.
Τρεις άνδρες, τρεις παρουσίες, ένας διάλογος που αγγίζει τα όρια του μονολόγου… Βουτιές στο παρελθόν και αναμνήσεις που γίνονται παρόν και αβέβαιο μέλλον… Το νόημα της ανθρώπινης ύπαρξης, η διαδρομή, οι σταθμοί και η αξιολόγηση της ζωής μας…
…Υπάρχει ένα μονάχα φιλοσοφικό πρόβλημα πραγματικά σοβαρό: η αυτοκτονία. Αν κρίνουμε πως η ζωή αξίζει να τη ζει ή να μην τη ζει κανείς, απαντούμε στο θεμελιώδες ερώτημα της φιλοσοφίας. Τα υπόλοιπα, αν ο κόσμος έχει τρεις διαστάσεις, αν το πνεύμα διαιρείται σε εννιά ή δώδεκα κατηγορίες έπονται. Είναι παιχνίδια… “Ο μύθος του Σίσυφου” Αλμπέρ Καμύ.
Ο συγγραφέας
Ο Φερνάντο Ρενχίφο (Fernando Renjifo) είναι σύγχρονος θεατρικός συγγραφέας, ποιητής και σκηνοθέτης. Γεννήθηκε στη Μαδρίτη το 1972. Έχει σπουδάσει Φιλοσοφία. Ίδρυσε τον ΄θιασο Republica με τον οποίο συνεργάστηκε για πολλά χρόνια. Μαζί έχουν ανεβάσει τις παραστάσεις Φάουστ, Ρέκβιεμ. Σπουδή στο Γέλιο και Βέρθερος (Σκιά). ¨Εργα του έχουν παρουσιαστεί στην Ισπανία, τη Λατινική Αμερική, τη Μέση Ανατολή και την Ελλάδα.
11-12, 18-19, 25-26 Ιανουαρίου & 1-2 Φεβρουαρίου 2016
Ημέρες και ώρες παραστάσεων: Δευτέρα και Τρίτη στις 21:00
Πληροφορίες – κρατήσεις: 2310829254
Εισιτήρια: 10€ κανονικό, 5€ (φοιτητικό, ανέργων)
Προπώληση Εισιτηρίων: www.viva.gr, Public, Παπασωτηρίου, Seven spots, Ιανός, Reload και στο ταμείο του BlackBox και του θεάτρου Αυλαία
Ώρες ταμείου: Τετάρτη – Κυριακή 10:30-13:30, 17:30-21:00
Η ομάδα
Η ομάδα τέχνης Oberon δημιουργήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 2009. Στόχος είναι η αναζήτηση, το πείραμα και η απόδοση κλασικών και μη, κειμένων. ‘Έκφραση που κινείται ανάμεσα στο μινιμαλισμό και το συμβολισμό. Η λιτότητα επί σκηνής είναι ένα από τα ζητούμενά μας. Λιτότητα στα εκφραστικά μέσα και την αισθητική. Έχουμε πειραματιστεί με new media, με μη συμβατικούς θεατρικούς χώρους, με ηχητικές σκηνικές κατασκευές και σκηνογραφικά κοστούμια. Έχουμε ασχοληθεί με κείμενα των Beckett, Ginsberg, Barker, Kane, Ρίτσου, Γώγου, Σολωμού, Αναγνωστάκη, Φάις, Στάικου.
Η ομάδα έχει συνεργαστεί με το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδας, την Πειραματική Σκηνή της Τέχνης, το Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονής Τέχνης, το Τελλόγλειο Ίδρυμα Τεχνών, τους Δήμους Θεσσαλονίκης και Καλαμαριάς και έχουμε παρουσιάσει στα θέατρα: Μονής Λαζαριστών, Άνετον, Αυλαία, Μελίνα Μερκούρη, Αμαλία, “Τ”, στο Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, στο Τελλόγλειο Ίδρυμα Τεχνών, στο Studio Κοιτώνες, στο Κέντρο Θεατρικής Έρευνας Θεσσαλονίκης, και άλλους.
Παραστάσεις της ομάδας
Καρακορούμ του Ανδρέα Στάικου (2015)
Crave (λαχταρώ) της Sarah Kane (2014 – 2015)
Η Σονάτα του σεληνόφωτος του Γιάννη Ρίτσου στο πλαίσιο του Φεστιβάλ ”Ανοιχτή σκηνή-Θεατρικές φωνές της πόλης” 2014 του Δήμου Θεσσαλονίκης
Μπρεχτ – Ρίτσος ένας διάλογος στο πλαίσιο της έκθεσης της Βάσως Κατράκη στο Τελλόγλειο Ίδρυμα Τεχνών. (2014)
H γυναίκα της Ζάκυθος του Διονυσίου Σολωμού, στο πλαίσιο του φεστιβάλ πόλης 2012 του Δήμου Θεσσαλονίκης.
Und του Howard Barker. (2012 – 2013)
Απογραφή πληθυσμού για τα Δημήτρια 2011.
Το κίτρινο σκυλί του Μισέλ Φάις. (2011)
Δώρο ασημένιο ποίημα, για την παγκόσμια ημέρα ποίησής 2011.
Άτιμο κόκκινο με ποιήματα της Κατερίνας Γώγου και του Allen Ginsberg.(2011).
Σαχλοκουβέντες – Three Occasional Pieces του Samuel Beckett. (2010)
Το έργο του Bernard – Marie Koltės, Ρομπέρτο Τσούκκο, παρουσιάζεται στο BlackBox κάθε Παρασκευή και Σάββατο στις 23:00 και κάθε Κυριακή στις 21:00 από τις 8 έως και τις 24 Ιανουαρίου 2016.
Έτσι κι αλλιώς, ένας χρόνος, εκατό χρόνια, το ίδιο κάνει• αργά ή γρήγορα όλοι θα πεθάνουμε, όλοι. Κι αυτό κάνει τα πουλιά να τραγουδούν, αυτό κάνει τα πουλιά να γελούν.
Ο Γάλλος συγγραφέας, εμπνευσμένος από τη δράση του περίφημου Ιταλού κατά συρροήν δολοφόνου, Roberto Zucco, μας παρουσιάζει την πορεία του δικού του χαρακτήρα, Ρομπέρτο Τσούκκο, από τη στιγμή της απόδρασής του από τη φυλακή μέχρι την εκ νέου σύλληψή του και τελικά την αυτοκτονία του.
Τη στιγμή που παραδίδεται στην αστυνομία, συστήνεται ως ένας φονιάς. Είναι ένα άγριο ζώο, ένας δαίμονας, ένας απόκληρος κι όμως είναι ένας άνθρωπος ανάμεσα σε άλλους ανθρώπους. Πώς γίνεται κάποιος φονιάς; “Με το παραμικρό σινιάλο μες στο κεφάλι τους , θ’ άρχιζαν να αλληλοσκοτώνονται. Αναρωτιέμαι για ποιον λόγο δεν χτυπάει, να, τώρα, το σινιάλο μες στο κεφάλι τους. Γιατί όλοι είναι έτοιμοι να σκοτώσουν”: μας απαντάει.
Η παράσταση θέτει ερωτήματα σχετικά με την κυρίαρχη ηθική, με τη φύση του ανθρώπου, τα ένστικτά του και προπαντός την βία. Παρακολουθεί την πορεία μιας μονάδας μέσα στο όλο, του άτομου μέσα στην κοινωνία, και ταυτόχρονα την αναπόφευκτη διαδρομή της ζωής προς το θάνατο.
8, 9, 10, 15, 16, 17, 22, 23 και 24 Ιανουαρίου 2016
Ημέρες και ώρα παραστάσεων: Παρασκευή και Σάββατο στις 23:00, Κυριακή στις 21:00
Πληροφορίες – κρατήσεις: 2310829254
Εισιτήρια: 10 ευρώ (κανονικό), 8 ευρώ (φοιτητικό, ανέργων). Κάθε Σάββατο μόνο όσοι έχουν ατέλεια 2 φοιτητικά εισιτήρια στην τιμή του ενός.
Προπώληση Εισιτηρίων: www.viva.gr, Public, Παπασωτηρίου, Seven spots, Ιανός, Reload και στο ταμείο του BlackBox και του Θεάτρου Αυλαία
Ώρες ταμείου: Τετάρτη – Κυριακή 10:30-13:30, 17:30-21:00
Παρατείνονται για μία εβδομάδα, 13-17 Ιανουαρίου 2016, οι παραστάσεις του έργου 12 αναμετρήσεις με μια ιδιοφυΐα του Howard Barker λόγω μεγάλης προσέλευσης κοινού.
Το έργο
Ο δωδεκάχρονος Κίστερ αντιμετωπίζει με την απελπισμένα ανικανοποίητη ιδιοφυΐα του δώδεκα διαδοχικές αναμετρήσεις με εκείνες κι εκείνους που, ηθελημένα ή μη, μετέχουν στη διαπαιδαγώγησή του (την τροφό, τον παιδαγωγό, τον επιστήθιο φίλο, τη μητέρα, την ποθητή, τον αλήτη, τον διανοούμενο, τον φεουδάρχη, τον πανουκλιασμένο, τους γονείς του φίλου, τους αγγέλους, τον αντεραστή) και, εκμεταλλευόμενος τη γοητεία που τους ασκεί, δοκιμάζει τα όρια του καταναγκασμού, που σύμφωνα με τον συγγραφέα επιτυγχάνεται μέσω της βίας, του οίκτου, της λογικής και της αιδούς. Κυρίως όμως δοκιμάζει τα όρια του πόνου, αυτής της, κατά Barker, «αναγκαιότητας», που καταλύει και αποκαλύπτει: «Είναι αδύνατον –τώρα, στο σημείο που έχει φτάσει το μακρύ ταξίδι της ανθρώπινης κουλτούρας– να αποφευχθεί η αίσθηση ότι ο πόνος είναι αναγκαιότητα• ότι δεν είναι ούτε ατύχημα ούτε δυσμορφία ούτε κακία ούτε παρανόηση, ότι τόσο η πρόκλησή του όσο και το πάθος του είναι εγγενή στον ανθρώπινο χαρακτήρα, αυτή η τρομερή αίσθηση την οποία μόνο η τραγωδία έχει αρθρώσει, και θα συνεχίσει να αρθρώνει, και κατ’ αυτόν τον τρόπο, να την καθιστά όμορφη…» [H. Barker, Death, the One, and the Art of Theatre].
Το έργο παρουσιάζεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα, σε μετάφραση, που έγινε ειδικά για την παράσταση, της Έλσης Σακελλαρίδου.
Το Θέατρο «Αγγέλων Βήμα» παρουσιάζει από τις 28 Δεκεμβρίου 2015, το έργο της Άρτεμις Μουστακλίδου «Τα τέσσερα τετραγωνικά (4m2)», βασισμένο στο διήγημα «Ένα μέρος σαν ανοιχτή καρδιά…» από το «Καλά νέα από την Αφροδίτη» του Φρέντυ Γερμανού, μια παράσταση του 2ου Φεστιβάλ Διαρκείας Ελληνικού Θεατρικού Έργου 21ου Αιώνα με καλλιτεχνικά υπεύθυνη τη Λεία Βιτάλη.
Το έργο
Βρισκόμαστε κάπου σε κάποιο μέλλον… ίσως όχι τόσο μακρινό.
Ο πόλεμος έχει καταστρέψει τα πάντα.
Τίποτα δεν θυμίζει τον κόσμο μας.
Ραδιενέργεια παντού.
Εκατομμύρια νεκροί.
Όσοι επέζησαν παλεύουν να επιβιώσουν.
Πέντε άτομα σε ένα μικροσκοπικό δωμάτιο… απ’ τους τυχερούς (;)
Στον καθένα αναλογούν 4 τμ.
Κάποιος δεν θα αντέξει.
Κι ένας θάνατος ανάμεσα σε εκατομμύρια άλλους καταφέρνει να διαταράξει τα πάντα…
Η παράσταση
Μια παράσταση για το παράξενο, στρεβλό, κατακερματισμένο σε λόγο και νόημα παρόν που μας κληροδότησαν. Ένα ανοημάτιστο παρόν που τροφοδοτεί ένα παράλογο μέλλον.
Ο Φρέντυ έγραψε…:
Μια εξομολόγηση αντιεπιστημονικής φαντασίας
“Δεν είχα ποτέ σχέση με επιστημονική φαντασία. Ούτε ίσως θα έχω ποτέ. Δεν είχα ποτέ στη ζωή μου σχέση με τίποτα το επιστημονικό ή το μηχανικό.
Βασικά πιστεύω ότι ένας συγγραφέας που γράφει επιστημονική φαντασία δεν είναι απαραίτητο να είναι επιστημονική διάνοια. Δεν θα έβλαπτε φυσικά να ’ταν. Στο ερώτημα όμως πως θα ήταν ο κόσμος αύριο – ή μεθαύριο – απαντά περισσότερο η φαντασία και λιγότερο η επιστήμη.
Η επιστήμη μας δίνει περισσότερο το κάδρο.
Το ερώτημα είναι πώς θα γεμίσει ο άνθρωπος το κάδρο αυτό; Με τι χρώματα; Ροζ ή γαλάζια; Άσπρα ή μαύρα;
Εδώ μπαίνει στο παιχνίδι η φαντασία… Έχει μπει κιόλας στον αιώνα που ζούμε. Μια βόμβα που σκάει ξαφνικά σε ένα αεροδρόμιο της Ευρώπης σκοτώνει είκοσι αθώους, για άλλους αθώους που σκοτώθηκαν στο Ιράκ ή στην Αφρική.
Κανείς ωστόσο δεν ξαφνιάζεται ιδιαίτερα με όλα αυτά – ούτε εκείνος που σκοτώνει ούτε εκείνος που σκοτώνεται. Είναι το σκληρό παιχνίδι του αιώνα…
Πόσο σκληρό θα είναι το παιχνίδι που ξημερώνει;
Έγραψα πατώντας με το ένα πόδι στο σήμερα και με το άλλο στο μεθαύριο.
Γράφω για το σήμερα εδώ και σαράντα χρόνια. Ένας συγγραφέας είναι παντρεμένος με το σήμερα. Ζει με το σήμερα, κοιμάται με το σήμερα.
Φέτος το καλοκαίρι ένιωσα την ανάγκη μιας απιστίας.
Κοιμήθηκα με το μεθαύριο.
Αθήνα, Νοέμβριος 2256
ΥΤΝΕΡΦ ΣΟΝΑΜΡΕΓ
(Στον εικοστό τρίτο αιώνα τα ονόματα θα διαβάζονται ανάποδα)
Τα τέσσερα τετραγωνικά (4m2) της Άρτεμις Μουστακλίδου βασισμένο στο διήγημα «Ένα μέρος σαν ανοιχτή καρδιά…» από το «Καλά νέα από την Αφροδίτη» του Φρέντυ Γερμανού
Μετά την πολύ μεγάλη επιτυχία που είχε στην Αθήνα και σε άλλες πόλεις της Ελλάδας, η πιο μοντέρνα και νεανική ρομαντική κωμωδία “Σε θέλω δίπλα μου” έρχεται στις 11 Μαΐου 2016 στο θέατρο Αυλαία στη Θεσσαλονίκη!
Δελτίο τύπου "Σε Θέλω Δίπλα μου" @ Θέατρο Αυλαία (47,0 KiB, 208 hits)
Φωτογραφία 1 "Σε Θέλω Δίπλα μου"@ Θέατρο Αυλαία (634,8 KiB, 765 hits)
