To ΔΗΠΕΘΕ Κοζάνης, με τη συνεργασία του ΚΘΒΕ παρουσιάζει τη βραβευμένη από το Υπουργείο Πολιτισμού – Α’ Κρατικό Βραβείο Θεατρικού έργου για νέους συγγραφείς— παράδοξη κωμωδία «Η Απειλή» –Ή όταν ο φασισμός κρύβεται σε ένα πακέτο γαριδάκια– της Άρτεμης Μουστακλίδου σε σκηνοθεσία του Γιάννη Λεοντάρη για τέσσερις μόνο παραστάσεις 20-23 Απριλίου 2017 στο Μικρό Θέατρο της Μονής Λαζαριστών.
YouTube Trailer
Ένα ζευγάρι μικροαστών ζει σ’ ένα ασφυκτικό διαμέρισμα βλέποντας ασταμάτητα τηλεόραση και κρυφακούγοντας τους γείτονες. Όταν διαπιστώσουν ότι οι νέοι τους γείτονες είναι αλλοδαποί μετανάστες, γίνονται έξαλλοι. Αρχίζουν να οπλοφορούν και να σχεδιάζουν τη φυσική εξόντωσή τους. Η απειλή είναι οι ήχοι των άλλων και το ζευγάρι μετατρέπεται σε γελοίους και θλιβερούς υπερασπιστές ενός ανύπαρκτου οχυρού. Όταν, ωστόσο, οι θλιβεροί άνθρωποι οπλοφορούν, γίνονται εξαιρετικά επικίνδυνοι. Ο άντρας θέτει το ερώτημα: «Το ξέρεις πώς αν φάω έναν απ’ αυτούς τους νόμιμους, τρώω όσα χρόνια θα έτρωγα αν σκότωνα εσένα;». Ένα κείμενο που στηλιτεύει την ξενοφοβία και τον ρατσισμό, ένα έργο για τον παράλογο κόσμο μας.
Στην παράσταση το διαμέρισμα της Απειλής τοποθετείται στο κέντρο μιας δυσ-τοπίας: ένα καθιστικό, περικυκλωμένο από μια αφιλόξενη παραλία. Όμως, το ναυάγιο συμβαίνει μέσα στο διαμέρισμα. Ο Δήμος Μυτιλήνης παραχώρησε ειδικά για τις ανάγκες αυτής της παράστασης εκατόν ογδόντα σωσίβια που έφεραν μαζί τους πρόσφυγες από τη Συρία οι οποίοι τους τελευταίους μήνες πέρασαν τη θάλασσα για να σωθούν. Τα σωσίβια αυτά, ένα τεκμήριο της οδύνης του εξόριστου σώματος του «ξένου», μετατρέπονται σε τοίχους του διαμερίσματος του ζευγαριού,
«Το κωμικό εναλλάσσεται με την υπερβολή του ωμού ρεαλισμού κοιτάζοντας με το μικροσκόπιο τον φασισμό που μπορεί να κρύβεται μέσα σε ένα ζευγάρι παντόφλες ή σε ένα πακέτο γαριδάκια» σημειώνει χαρακτηριστικά ο Γιάννης Λεοντάρης.
Η παράσταση παρουσιάζεται στο πλαίσιο του προγράμματος «Εγώ, ο ξένος» του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Κοζάνης που έχει ως στόχο να αναδείξει θέματα διαφορετικότητας, σημαντικά κείμενα πάνω στην ιδέα του «Άλλου», να συντονιστεί με φλέγοντα κοινωνικά και πολιτικά θέματα της εποχής.
Το Θέατρο ΑΜΑΛΙΑ – Εταιρότητα εγκανιάζει την επαναλειτουργία του Θεάτρου με την πρώτη δική του παραγωγή για την φετινή θεατρική περίοδο. Πρόκειται για το δημοφιλέστατο έργο του Χένρικ Ίψεν: Χέντα Γκάμπλερ, σε μετάφραση του Βασίλη Παπαγεωργίου και σκηνοθεσία του Νίκου Σακαλίδη.
Το έργο
Ο μεγάλος Νορβηγός δραματουργός Χένρικ Ίψεν έγραψε το τετράπρακτο έργο του Χέντα Γκάμπλερ στο Μόναχο το 1890. Το έργο ανέβηκε εκεί, παρουσία του συγγραφέα, τον Ιανουάριο του επόμενου έτους. Δημοσιεύτηκε στις 16 Δεκεμβρίου 1890 στην Κοπεγχάγη και την Χριστιανία (Όσλο) από τον ίδιο εκδοτικό οίκο σε 10.000 αντίτυπα, αριθμός εξαιρετικά σημαντικός την εποχή εκείνη, όπως και τη δική μας. Το 1891 παρουσιάστηκε και στο θέατρο της Χριστιανίας. (από το σημείωμα του μεταφραστή)
Η μετάφραση του έργου από τον Βασίλη Παπαγεωργίου έγινε έπειτα από πρόταση του Νίκου Σακαλίδη για το Θέατρο Τέχνης Ακτίς Αελίου, το 2011.
Η παράσταση
Μία Γυναίκα, μία καλλιτέχνις, πιθανόν, παρακολουθεί την Χέντα Γκάμπλερ του Χ. Ίψεν. Βρίσκεται στο σπίτι της, με τους θεατές να την παρακολουθούν. Το έργο του Ίψεν, τοποθετημένο στη δεκαετία του ’40, συμβαίνει μπροστά της – μέσα στο μυαλό της ίσως; – και μπροστά στα μάτια του κοινού. Η Χέντα Γκάμπλερ ένα πνεύμα εκτός της εποχής της, αλλά και της δικής μας, εμπνέει αυτήν την Γυναίκα για την δική της διαδρομή ζωής που είναι συνυφασμένη με την δημιουργία. Βασικοί προβληματισμοί του έργου είναι, ο εγκλωβισμός στις κοινωνικές συμβάσεις και η αναζήτηση του ωραίου και του υψηλού χωρίς περιορισμούς. Το αίτημα δηλαδή της ηρωίδας για ομορφιά στις ανθρώπινες πράξεις. Και όπως όλοι οι άνθρωποι που αποζητούν την ομορφιά πέραν των όποιων κοινωνικών συμβάσεων, έτσι και η Χέντα Γκάμπλερ ακολουθεί τον δικό της μοναχικό – και αδιέξοδο – δρόμο. Όπως αναφέρει ο σκηνοθέτης της παράστασης:
ο προβληματισμός του έργου δεν είναι καθόλου ξεπερασμένος… Τα πράγματα ίσως έχουν αλλάξει στην επιφάνεια αλλά όχι στο βάθος… αποσπώντας το έργο απο τις λεπτομερείς τυπικότητες της εποχής του, έχει κανείς τη δυνατότητα να επικεντρωθεί στις δυναστευτικές τυπικότητες και τις συμβάσεις, τις οποίες στην ουσία καθόλου δεν έχουμε ξεπεράσει.
Πρεμιέρα: 19 Οκτωβρίου 2016
Ημέρες παραστάσεων: Τετάρτη με Σάββατο στις 21:00 και Κυριακή στις 20:00
Διάρκεια παράστασης: 140’ με διάλειμμα 10’
Τιμή προπώλησης: 7,00 ευρώ έως και το πρωί της Τετάρτης 19/10
Τιμή Εισιτηρίου: Γενική είσοδος: 12,00 ευρώ, φοιτητικό, ανέργων: 10,00 ευρώ. Κάθε Πέμπτη γενική είσοδος 8,00 ευρώ
Προπώληση Εισιτηρίων: www.viva.gr, Public, Reload, Media Markt Seven Spots, 11876, και στο ταμείο του Θεάτρου Αμαλία
Πληροφορίες: 2310888894
Πόσο μόνος είναι αυτός ο Μάκης;
Ο άνθρωπος της διπλανής πόρτας… Ο καθημερινός ήρωας που όλοι κρύβουμε μέσα μας…
Είναι ο Μάκης που όλοι γνωρίζουμε αλλά κάνουμε ότι δεν τον ξέρουμε.
Ο Παναγιώτης Κούδας, σ’ ένα απολαυστικό stand up comedy, στη 3η solo παράσταση, τις Κυριακές 2,9,16 και 23 Οκτωβρίου στις 21:30, στο θέατρο BlackBox. Η παράσταση καταπιάνεται με όλα τα σημαντικά θέματα της ανθρώπινης ύπαρξης. Χωρίς καμία δόση υπερβολής ίσως αυτή η παράσταση είναι ό,τι πιο σημαντικό θα δείτε στην ζωή σας…
Εντάξει υπάρχει μια μικρή δόση υπερβολής στο παραπάνω!
Αλλά αν σας νοιάζουν θέματα όπως τα πνεύματα Samurai, το apartheid, τα κουτσά σπερματοζωάρια, η έλλειψη καφέ, οι ελλείψεις στα σχολικά μαθήματα, το φλερτ, ο σύγχρονος ρατσισμός, το σώμα που μεγαλώνει και παρακμάζει, πως είναι να είσαι γιος και πατέρας ταυτόχρονα, το σεξ στις διάφορες ηλικίες και η ανθρώπινη μοναξιά τότε αυτή η παράσταση είναι για εσάς.
«Είμαι 37 χρονών ήδη και ακόμα προσπαθώ να βρω γιατί με επηρεάζουν όλα αυτά γύρω μου που με θυμώνουν, με μπερδεύουν ή με κάνουν ευτυχισμένο. Το μόνο σίγουρο είναι ότι ακόμα, σχεδόν όλα μου φαίνονται αστεία. Για αυτό κάνω κωμωδία .»
Λίγα λόγια για τον Παναγιώτη Κούδα:
Ο Παναγιώτης Κούδας γεννήθηκε στην Αθήνα το 1978, μεγάλωσε στην Αλεξανδρούπολη και ζει πλέον σε διάφορες πόλεις της Ελλάδας. Ξεκίνησε την ενασχόληση του με το stand up comedy το 2001.
Tο 2005 ολοκλήρωσε την πρώτη του μεγάλου μήκους παράσταση με τίτλο “Μυθολογία”, η οποία παρουσιάστηκε έως και το 2009. Το 2011 ολοκλήρωσε την δεύτερη μεγάλου μήκους παράσταση με τίτλο “Παιδικά Τραύματα”. Παρουσιάστηκε σε μορφή work in progress στο 1ο Φεστιβάλ Κωμωδίας Ξάνθης και έκλεισε το 2015 με παρουσίαση στο 1ο Αvaton Comedy Festival στην Αθήνα.
Τον Μάιο του 2016 παρουσίασε στο μαιευτήριο comedy club στην Θεσσαλονίκη την νέα του παράσταση του με τίτλο “Πόσο μόνος είναι αυτός ο Μάκης..” σε μορφή work in progress, με κείμενα που γράφτηκαν από το 2014 μέχρι το 2016.
Συμμετέχει σε ομαδικές παραστάσεις stand up comedy, σε όλη την Ελλάδα, έχει εμφανιστεί και στα 2 comedy clubs της Ελλάδας σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, σε διάφορα φεστιβάλ και έχει πραγματοποιήσει περιοδείες σε όλη την Ελλάδα μαζί με πολλούς άλλους Έλληνες κωμικούς. Είναι ο διοργανωτής του Φεστιβάλ Κωμωδίας Ξάνθης.
Παραστάσεις
2,9,16,23 Οκτωβρίου 2016
Διάρκεια Παράστασης: 90 λεπτά
Ημέρες και ώρα παραστάσεων: Κυριακή στις 21:30
Εισιτήρια: 8 € Γενική Είσοδος
Προπώληση Εισιτηρίων: www.viva.gr, Public, Reload, Media Markt και στο ταμείο του BlackBox
Ώρες ταμείου: Δευτέρα – Κυριακή 10:30-13:30, 17:30-21:00
Μετά από μια επιτυχημένη θεατρική χρονιά στην Αθήνα, όπου και ανέβηκε για πρώτη φορά στην Ελλάδα, το “Smiley” του Guillem Clua, ενός από τους πιο ταλαντούχους και πολλά υποσχόμενους θεατρικούς συγγραφείς της Καταλανικής Σκηνής και μετά τη μεγάλη επιτυχία που σημείωσε σε όποια χώρα και αν έχει παιχτεί, ανηφορίζει στη Θεσσαλονίκη. Στο Blackbox, από τις 28 Σεπτεμβρίου έως και τις 9 Οκτωβρίου 2016 και μόνο για 10 παραστάσεις.
Ο Δημήτρης Μακαλιάς και ο Μίνως Θεοχάρης σε μια από τις πιο έξυπνες, σύγχρονες και γρήγορες ρομαντικές κωμωδίες των τελευταίων ετών σε σκηνοθεσία του Μάνου Πετούση.
Δύο αγόρια του σήμερα, ερωτεύονται, μαλώνουν και παλεύουν να βρουν την αγάπη σε μια εποχή που ο ρομαντισμός ξαναγεννιέται μέσα στα πληκτρολόγια των κινητών μας.
Το «Smiley» είναι μια αυθεντική ιστορία αγάπης, γεμάτη συναίσθημα και γέλιο. Μιλάει με χιούμορ για τους φόβους που όλοι αντιμετωπίζουμε όταν πρώτη φορά ερωτευτούμε. Ανακαλύπτει το πόσο άλλαξε η ζωή μας από τότε που η επικοινωνία στηρίχτηκε στα μέσα μαζικής δικτύωσης ενώ σε ξεναγεί στις συνήθειες και τους τρόπους της gay κοινότητας.
Βραβευμένο με το “Βραβείο Περήφανης Παράστασης της Χρονιάς” για το 2016, το «Smiley» χαμογελάει πονηρά, γιατί ξέρει πως απέναντι στον έρωτα είμαστε όλοι ίσοι…
Είσοδος: 12 ευρώ (γενική είσοδος), 10 ευρώ (μειωμένο) | Τετάρτη 28/9 και Τετάρτη 5/10 γενική είσοδος 10€ | Για του φοιτητές δραματικών σχολών και Τμήματος Θεάτρου Α.Π.Θ. είσοδος 5€
Χώρος: Blackbox, Βασιλίσσης Όλγας 65 & Φλέμινγκ 2, Θεσσαλονίκη
Τηλέφωνο για πληροφορίες και κρατήσεις: 2310 829254
Εισιτήρια on-line και προπώληση: ticketservices.gr, gooddeals.gr και στο ταμείο του θεάτρου Ώρες ταμείου: Δευτέρα με Κυριακή 10:30 – 13:30 & 17:30 – 21:00 Τηλέφωνο για πληροφορίες και κρατήσεις: 2310 829254
Για συνεντεύξεις, πληροφορίες ή οποιαδήποτε διευκρίνιση μπορείτε να επικοινωνείτε με τον Γιάννη Μπαλαφούτη στο 6974963943 και στο balafoutis@gmail.com
Η ομάδα Πλεύσις, συμπληρώνοντας 20 χρόνια δημιουργικής πορείας, παρουσιάζει τη νέα της δημιουργία «Ιntimate» για τρεις μόνο παραστάσεις, 23, 24, 25 Σεπτεμβρίου, στο Blackbox. Ένα θέαμα όπου το σωματικό θέατρο, ο σύγχρονος χορός, το εικαστικό περιβάλλον και τα ηχοτοπία (live electronics) του Μηνά Εμμανουήλ συνυπάρχουν επί σκηνής.
Αντλώντας έμπνευση από την «ποιητική του χώρου» του G. Bachelard, οι δύο ερμηνευτές, σαν δύο ενήλικα παιδιά που δημιουργούν παιχνίδια στην άμμο, ξεδιπλώνουν εικόνες διαλόγου και πάλης με υλικά, αντικείμενα που περιβάλλουν τη ζωή μας. Με οδηγό την ποιητική της φαντασίας δίνουν μορφή επί σκηνής στην πολυδιάστατη σχέση του ονείρου με την πραγματικότητα. Σταδιακά, έρχονται αντιμέτωποι με τους λαβύρινθους της ύπαρξης: την αλήθεια και το όνειρο, τη μνήμη και τη λήθη, το χρόνο και τη φθορά, τη ζωή και το θάνατο.
Η αλληλεπίδραση των δύο σωμάτων με τα ηχoτοπία που δημιουργεί ζωντανά o μουσικός ορίζουν τη σκηνική σύνθεση. Ένα μακρόστενο τραπέζι ως ορατό μονοπάτι οδηγεί την αφήγηση της ιστορίας και φέρνει στο προσκήνιο έναν κόσμο αλληγορικό, ένα «σύμπαν» δομημένο εξ’ ολοκλήρου με υλικά ονείρων. Εκεί πάνω σχηματίζονται μορφές και έννοιες αποσπασματικών πράξεων που τελικά δεν είναι παρά ατόφιες σκέψεις.
Η ομάδα Πλεύσις προσκαλεί τους θεατές σε ένα ταξίδι στη μνήμη και τη φαντασία με θέμα το παιχνίδι και τους νοητικούς συνειρμούς που δημιουργούνται μέσω αυτού. «Η παράσταση είναι αφιερωμένη στη ποιητική της στιγμής, το μικρό προσωπικό. Υπάρχουμε και συνδέουμε το μοναχικό υγρό της ύπαρξης μας με τη συντροφικότητα του άλλου. Βλέπουμε τις σκέψεις να γίνονται εικόνα για μια μόνο στιγμή. Εντέλει όμως παραμένουν σκέψεις με την πραγματικότητα να πέφτει δίπλα μας σαν μία σταγόνα που διαλύεται αφήνοντας το αποτύπωμα της» σχολιάζουν οι δύο ερμηνευτές.
Μετά την πρεμιέρα θα ακολουθήσει συζήτηση με τους συντελεστές της παράστασης.
Ημέρες και ώρες παραστάσεων: Παρασκευή, Σάββατο και Κυριακή στις 21:00
Εισιτήρια: Γενική είσοδος 10,00€, Φοιτητικό, ανέργων 8,00€, ατέλειες 5,00€
Πληροφορίες – κρατήσεις: 2310829254
Προπώληση Εισιτηρίων: www.viva.gr, Public, Παπασωτηρίου, Seven spots, Ιανός, Reload, 11876 και στο ταμείο του BlackBox
Ώρες ταμείου: Τετάρτη – Κυριακή 10:30-13:30, 17:30-21:00
Λίγα λόγια για την Ομάδα Πλεύσις
Η Πλεύσις από την σύστασή της (1996) κινείται στο χώρο του σωματικού θεάτρου αναπτύσσοντας μια ιδιότυπη γλώσσα θεάματος η οποία προκύπτει μέσα από το συνδυασμό θεάτρου, σύγχρονου χορού και μιμικής. Οι παραστάσεις στηρίζονται στη σωματική εκφραστικότητα των ερμηνευτών, στο πολυμορφικό σκηνικό χώρο που κατά περίσταση διαμορφώνεται και στο θέατρο αντικειμένων ως βασικό ερευνητικό πεδίο της ομάδας.
Με σταθερή παρουσία στην ελληνική θεατρική πραγματικότητα η Πλεύσις εκφράζει ένα διαρκή προβληματισμό και μία αναζήτηση γύρω από την γλώσσα του σώματος. Από το 2004 ως σήμερα παραγωγές της ταξιδεύουν σε φεστιβάλ του εξωτερικού (ενδεικτικά: 29th Festival international des arts du mime et du geste de Périgueux – France 2011, 2th International Crossroads Festival, Antwerp -Belgium 2012, Festival Internazionale Teatro di Strada, Chieri – Italy, 2005, International Mimesquare Festival, Aarschot – Belgium 2006, Festival Calanchi, San Marino – Italy 2006, Puppet Fair, Sofia – Bulgaria 2010, Festival Avignon le Off, France 2006) αποσπώντας εξαιρετικές κριτικές.
«Eίμαι σαν εσάς, λατρεύω τα μήλα» ονομάζεται το θεατρικό έργο της Θηρεσίας Βάλζερ (Theresia Walser), στο οποίο συναντιούνται τρεις σύζυγοι πρώην δικτατόρων στα παρασκήνια, για μία εν αναμονή συνέντευξη τύπου όπου θα συμμετέχουν περίπου 100 δημοσιογράφοι για μια ταινία μεγάλου μήκους με θέμα τις βιογραφίες τους. Συμμετέχει ένας διερμηνέας, ο οποίος μεταφράζει όλες τις συνομιλίες.
Αν και αναφέρονται μόνον με τα μικρά τους ονόματα, οι τρεις τους παραπέμπουν σε πραγματικές «πρώτες κυρίες». Πρόκειται για την κυρία Ιμέλντα (Μάρκος, χήρα του δικτάτορα Φέρντιναντ Μάρκος των Φιλιππίνων και πρώην βασίλισσα ομορφιάς), την κυρία Μάργκοτ (Χόνεκερ, Υπουργός Παιδείας της Λαϊκής Δημοκρατίας της Γερμανίας (ΛΔΓ) και χήρα του Έριχ Χόνεκερ, Γενικού Γραμματέα του Κομμουνιστικού Κόμματος της ΛΔΓ) και η κυρία Λάιλα (-Μπεν Άλι, σύζυγος του προέδρου της Τυνησίας Ζιν ελ Αμπιντίν Μπεν Άλι μέχρι το 2011, κομμώτρια, με σπουδές της Γαλλικής Λογοτεχνίας, ποιήτρια. Ο τίτλος του θεατρικού έργου είναι φράση από το ποίημά της που υπάρχει και στο κείμενο.
Η Θηρεσία Βάλζερ πραγματεύεται τα διαχρονικά ερωτήματα κατάχρησης εξουσίας και πολιτικής ματαιότητας μ’ έναν καθ ́ όλα κωμικό τρόπο. Ο μεγαλύτερος αριθμός των φράσεων που χρησιμοποιούνται από τις κυρίες στο έργο της, είναι αυθεντικά τσιτάτα και ατάκες της Ιμέλντα Μάρκος, της Μάργκοτ Χόνεκερ και της Λέιλα Μπέν-Αλι, οι οποίες μεταφέρθηκαν σε ένα καινούριο θεατρικό συγκείμενο. Η παράσταση θα διαπραγματευτεί σε παράλληλη χρήση της ελληνικής και της γερμανικής γλώσσας και με υπέρτιτλους. Την παράσταση και το έργο διατρέχει το μοτίβο της μετάφρασης, ως μια ευθεία αναφορά στις διάφορες “μεταφράσεις” που αναγκαστικά καθορίζουν τις διακρατικές, κοινωνικές και διαπροσωπικές σχέσεις, άλλοτε μεταδίδοντας και άλλοτε διαστρεβλώνοντας το νόημα”.
Είναι μια παραγωγή της ETERIA FILON, η οποία έχει την έδρα της στην Βιέννη και ασχολείται με την παρουσίαση διεθνών συνεργασιών.
Συντελεστές
Μετάφραση: Ιωάννα Τιτόκη & Σαράντος Ζερβουλάκος
Σκηνοθεσία: Σαράντος Ζερβουλάκος
Σκηνικά: Σαράντος Ζερβουλάκος
Κοστούμια: Lane Schäfer
Φωτογραφίες τις παράστασης: iosifina.gr
Ημέρες και ώρες παράστασης: Παρασκευή, Σάββατο, Κυριακή, Δευτέρα, Τρίτη και Τετάρτη στις 21:00
Χώρος: Θέατρο Αυλαία
Εισιτήρια: Γενική είσοδος 10,00€, μειωμένο 8,00€
Διάρκεια παράστασης: 80’
Προπώληση Εισιτηρίων: www.viva.gr, Public, Παπασωτηρίου, Seven spots, Ιανός, Reload και στο ταμείο του θεάτρου
Πληροφορίες – κρατήσεις: 2310237700
Λίγα λόγια για τη συγγραφέα
Η Θηρεσία Βάλζερ (Theresia Walser, κόρη του Μάρτιν Βάλζερ) γεννήθηκε στις 20 Νοεμβρίου 1967 στο Friedrichshafen της Γερμανίας και εργάζεται ως θεατρική συγγραφέας. Το 1990-1994 σπούδασε υποκριτική στην Ανώτατη Σχολή Μουσικής και Θεάτρου της Βέρνης. Εργάστηκε ως ηθοποιός και ήταν για δύο χρόνια μέλος της ομάδας Νέων του Θεάτρου Γκέτινγκεν (Göttingen).
Παράλληλα ξεκίνησε να ασχολείται και με τη συγγραφή θεατρικών έργων. Το 1998 εκλέχθηκε από την κριτική επιτροπή του περιοδικού “Theater heute “ (Το Θέατρο σήμερα) ως η καλύτερη θεατρική συγγραφέας της νέας γενιάς, για τον ίδιο λόγο τιμήθηκε και με το Βραβείο Schiller-Gedächtnispreis του κρατιδίου της Βάδης-Βυρτεμβέργης. Tα έργα της είναι ως επί το πλείστον μη ρεαλιστικά και η ασυνήθιστη και ιδιαίτερη ποιητική γλώσσα που χρησιμοποιεί, έχει αποσπάσει τις καλύτερες κριτικές. Ζει ως συγγραφέας στο Βερολίνο, το Μάνχαϊμ και το Φράιμπουργκ. Το 2011-2012 δίδαξε μαζί με τον Karl-Heinz Ott στην έδρα Ποίηση του Πανεπιστημίου Koblenz-Landau ως επισκέπτρια Λέκτορας. Έργα της έχουν μεταφραστεί στα Γαλλικά, Ισπανικά και Πολωνικά.
Η ALTERCOM και το Θέατρο ΑΜΑΛΙΑ, το οποίο ανοίγει ξανά τις πύλες του στο κοινό της Θεσσαλονίκης παρουσιάζουν την Μουσική Παράσταση «ΘΥΜΗΣΟΥ ΕΚΕΙΝΑ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ» μια παράσταση αφιερωμένη στην Ελληνική Οπερέτα με την Ορχήστρα «SINFONIETTA» Αθηνώνυπό την Διεύθυνση του Μαέστρου της Εθνικής Λυρικής Σκηνής Γιώργου Αραβίδη. Στο Τραγούδι η Μέτζο Σοπράνο Φωτεινή Αθανασάκη και ο Βαρύτονος Νικόλαος Καραγκιαούρης.
Η πρεμιέρα της παράστασης θα είναι στις 24 Σεπτεμβρίου 2016, ώρα έναρξης 21:00. Την Κυριακή 25 Σεπτεμβρίου 2016 η παράσταση θα επαναληφθεί στις 12:00 το μεσημέρι και θα είναι αφιερωμένη σε όλη την οικογένεια.
Πληροφορίες παράστασης
Παραστάσεις: 24-25 Σεπτεμβρίου 2016
Ημέρες παραστάσεων: Σάββατο στις 21:00 και Κυριακή στις 12:00
Χώρος: Θέατρο Αμαλία, Αμαλίας 71 και Παρασκευοπούλου
Τιμή προπώλησης: 12,00 ευρώ
Τιμή Εισιτηρίου: Γενική είσοδος: 15,00 ευρώ, φοιτητικό, συνταξιούχων, ανέργων: 12,00 ευρώ
Προπώληση Εισιτηρίων: www.viva.gr, Public, Reload, Media Markt Seven Spots, 11876, και στο ταμείο του Θεάτρου Αμαλία
Πληροφορίες: 2310888894
Η Θεατρική Ομάδα Κωφών “Τρελά Χρώματα“ παρουσιάζει την παράσταση «Από το Σκοτάδι στο Φως» – Οχτώ Αποσπάσματα Αρχαίων Τραγωδιών για πρώτη φορά στην Ελλάδα στο Θέατρο της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών για μία μόνο παράσταση το Σάββατο 3 Σεπτεμβρίου 2016 στο πλαίσιο των παράλληλων εκδηλώσεων του 2ου Φεστιβάλ Δάσους σε συνεργασία με το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος.
Τέσσερις Κωφοί ηθοποιοί, με την γλώσσα του σώματος αλλά και με τη δική τους, τη νοηματική γλώσσα, μαζί με δυο ακούοντες ηθοποιούς που «δανείζουν» την φωνή τους, μαζί με συνοδεία μουσικής καθώς οι κωφοί ηθοποιοί μπορούν και «αφουγκράζονται» τον κραδασμό της, θα μας ταξιδέψουν στον κόσμο των τραγικών καταστάσεων που καθορίζουν τη σχέση του ανθρώπου με τον εαυτό του και τη φύση, τις σχέσεις του με τους συνανθρώπους, καθώς και τη θέση ευθύνης που έχει για τον ίδιο τον κόσμο, δίνοντας την αίσθηση μίας ξεχωριστής εμπειρίας, την οποία θα μοιραστούν από κοινού κωφοί και ακούοντες θεατές
Οχτώ αποσπάσματα Αρχαίων τραγωδιών, τα οποία γλιστρούν αρμονικά το ένα μέσα στο άλλο, με κεντρικό άξονα το Φως και το Σκοτάδι. Για ποιο λόγο, ο τραγικός ήρωας δεν είναι σε θέση να «δει» το Φως και ζει μέσα στο Σκοτάδι; Οι τραγωδίες Οιδίποδας Τύραννος του Σοφοκλή, Επτά Επί Θήβας του Αισχύλου, Αντιγόνη του Σοφοκλή, Μήδεια του Ευριπίδη, Αίας του Σοφοκλή, Ανδρομάχη του Ευριπίδη, Βάκχες του Ευριπίδη, Πέρσες του Αισχύλου, πραγματεύονται τον τραγικό ήρωα και πώς διαχειρίστηκε την ελεύθερη βούληση που του αποδόθηκε από τους ίδιους τους Θεούς.
H παράσταση «Το Τέρας κι Εγώ» του Σταμάτη Μαλέλη, βασισμένη στο ομότιτλο συγκλονιστικό μπέστ σέλερ, παρουσιάζεται στο Θέατρο Αυλαία την Τρίτη 31 Μαΐου και Τετάρτη 1 Ιουνίου από το Θέατρο Πρόβα σε διασκευή Σωτήρη Τσόγκα και Γιάννη Ζέρβα.
Το έργο αναφέρεται στην συναρπαστική ΑΛΗΘΙΝΗ ιστορία ενός λαμπρού επαγγελματία που ενώ έχει κατακτήσει την κορυφή της επιτυχίας, ζει για δεκαετίες αγκαλιά με το φόβο.
Πρόκειται για ένα ντοκουμέντο, που καταγράφει με συνταρακτικές λεπτομέρειες την μάχη που δίνει ο ήρωας με τις φοβίες του, την κατάθλιψη και τον πανικό, αλλά και το δρόμο και τον τρόπο της λύτρωσής του.
Στα video της παράστασης εμφανίζονται οι: Σταμάτης Μαλέλης, Μαίρη Ραζή, Σωτήρης Τσόγκας, Πολύκαρπος Πολυκάρπου, Γιούλη Πεζοπούλου, Κοραλία Τσόγκα, Ειρήνη Αντωνίου, Βανέσσα Αραπάκη. Εκφωνούν ο Μέμος Μπεγνής και οι μαθητές της Δραματικής Σχολής «Πρόβα» Πάνος Παναγιωτόπουλος και Κωνσταντίνος Παντελιάς.
ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ
31 Μαΐου και 1 Ιουνίου 2016
ΗΜΕΡΕΣ ΚΑΙ ΩΡΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΝ
Τρίτη & Τετάρτη στις 21:00
ΤΙΜΗ ΠΡΟΠΩΛΗΣΗΣ ΜΕΧΡΙ ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΠΡΕΜΙΕΡΑ
10€
ΤΙΜΕΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ
Κανονικό 12€, Μειωμένο 10€ (φοιτητικό, ανέργων)
ΠΡΟΠΩΛΗΣΗ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ
www.viva.gr, Public, Seven spots, Reload και στο ταμείο του Θεάτρου Αυλαία
Η συναρπαστική ΑΛΗΘΙΝΗ ιστορία ενός λαμπρού επαγγελματία που ενώ έχει κατακτήσει την κορυφή της επιτυχίας, ζει για δεκαετίες αγκαλιά με το φόβο.
Πρόκειται για ένα ντοκουμέντο, που καταγράφει με συνταρακτικές λεπτομέρειες την μάχη που δίνει ο ήρωας με τις φοβίες του, την κατάθλιψη και τον πανικό, αλλά και το δρόμο και τον τρόπο της λύτρωσής του.
Η μελαγχολία τον χαρακτήριζε από τα παιδικά του χρόνια, σε συνδυασμό με το αυταρχικό και καταπιεστικό οικογενειακό περιβάλλον γέννησαν την κατάθλιψη που εκδηλώθηκε έντονα με πανικούς, υπό συνθήκες άγχους και πίεσης στην εργασία του στην τηλεόραση. Κάθε επαφή με την δουλειά του μύριζε θάνατο. Δεν μπορούσε όμως να την παρατήσει. Φέρονταν ενοχικά! Απ’ τη μία γιατί δεν άντεχε να απογοητεύσει τους γονείς του, που τον ήθελαν επιτυχημένο επαγγελματία και οικογενειάρχη κι απ’ την άλλη γιατί είχε απομακρυνθεί από τους φίλους του, τα όνειρά του, τον πραγματικό του στόχο, ν’ αλλάξει τον κόσμο.
Δεν του άρεσε να είναι αστός και βολεμένος, αλλά ήταν. Ήθελε να αγωνιστεί για ένα καλύτερο αύριο, αλλά δεν το έκανε. Αυτή η αντίφαση τον οδήγησε στο να αισθάνεται ένοχος και οι πανικοί ήταν η αυτοτιμωρία του!
Με την βοήθεια της φαρμακευτικής αγωγής και της ψυχανάλυσης, άρχισε σταδιακά να αλλάζει τη ζωή του. Έμαθε να κοιτάζει κατάματα τον εαυτό του, χωρίς να φοβάται για το θέαμα, που θα αντίκριζε. Έκανε βουτιά στα «σκουπίδια» που είχε μέσα του και αναθεώρησε τη ζωή του. Αντιμετώπισε με θάρρος τις αιτίες, όσο επώδυνες και αν ήταν. Έφερε κοντά το Εγώ με το υποσυνείδητο. Μείωσε τους συμβιβασμούς. Καθάρισε την καμινάδα του μυαλού του όπως λέει και ο Γιάλομ. Έβαλε βόμβες στα θεμέλια του πρέπει. Έγινε ο πρωταγωνιστής της ζωής του. Βγήκε νικητής από έναν αγώνα ζωής και θανάτου. Αυτό που κατάφερε ο ήρωας του έργου μπορούν να το καταφέρουν όλοι, όσοι υποφέρουν από την κατάθλιψη και τον πανικό. Το μήνυμα είναι αισιόδοξο: η αρρώστια αυτή περνάει, γιατρεύεται!
Σωτήρης Τσόγκας
Σημείωμα του συγγραφέα
Το βιβλίο, η αυτοβιογραφία μου η μάχη με το τέρας συγκίνησε πολλούς. Αρκετούς από αυτούς τους έκανε να δουν διαφορετικά τη ζωή. Μέσα από ένα άλλο πρίσμα. Για διαφορετικούς λόγους ο καθένας θεώρησε ότι βοηθήθηκε.
Οι περισσότεροι γιατί πήραν το κουράγιο να πάνε σε έναν ειδικό. Άλλοι γιατί κατάλαβαν ότι η επαγγελματική επιτυχία δεν οδηγεί κατ ανάγκην στην ευτυχία.
Άλλοι γιατί συνειδητοποίησαν ότι η ζωή είναι αλλού. Πολλοί, ότι είναι και εκατομμύρια άλλοι, που ζουν στο ίδιο σκοτάδι. Αλλά οι περισσότεροι άρχισαν να νιώθουν καλύτερα ότι μπορούν να νικήσουν το τέρας και να ζήσουν.
Η δεύτερη έκδοση του βιβλίου μου αλλά και το σάιτ που δημιουργήσαμε για την αντιμετώπιση τη κατάθλιψης του kontasou.com μου δημιούργησε την αίσθηση ότι απαιτείται και μια άλλου είδους επικοινωνία. Ίσως δεν φτάνουν τα μηνύματα και οι επιστολές. Χρειάζεται και κάτι περισσότερο. Έτσι και μετά από πολλές ώρες συζητήσεων με τους αγαπημένους μου φίλους αποφασίσαμε την μεταφορά στο θεατρικό σανίδι.
Πολύ δύσκολη υπόθεση. Το φοβήθηκα αρκετά. Η ανησυχία μου εξανεμίστηκε από τις πρώτες πρόβες όταν είδα τους καταξιωμένους καλλιτέχνες και φίλους να έχουν κάνει σπουδαία δουλειά. Τώρα νιώθω ότι η επικοινωνία μου μ ένα πολύ μεγάλο ακροατήριο είναι πλήρης.
Μακάρι και η θεατρική παράσταση που ανεβαίνει με πολύ κόπο και μεράκι από την ομάδα του Θεάτρου Πρόβα να πετύχει αυτό που έχουμε όλοι στο μυαλό μας.
Ας φροντίσουμε και λίγο τη ζωή μας. Δεν είναι για πέταμα.
Σταμάτης Μαλέλης
Σημείωμα του Σκηνοθέτη
Όταν μου πρότεινε πριν από 12 μήνες και – ο Σταμάτης Μαλέλης να μεταφέρω επί σκηνής το βιβλίο του « Το Τέρας κι εγώ», του ζήτησα κάποιο χρόνο για να δω αν γίνεται. Μεσολάβησε η συνεργασία μου με τον Ρόμπ Ρουτζέρο στον ΒΙΟΛΙΣΤΗ ΣΤΗ ΣΤΕΓΗ και τελικώς ανέλαβα το εγχείρημα, παρ’ ότι μου φαινόταν δύσκολο. Τον ευχαριστώ για την εμπιστοσύνη του.
Έχω στο ενεργητικό μου πληθώρα διασκευών ως σκηνοθέτης, ετούτη όμως με προβλημάτισε πολύ. Απεφάσισα εν τέλει να βάλω σε δεύτερη μοίρα τις αναφορές στις επαγγελματικές περιπέτειες του ήρωα και να εστιάσω στο ανθρώπινο δράμα του. Στην μάχη του με την κατάθλιψη και τον πανικό και στον τρόπο που λυτρώνεται. Να φωτίσω τις συνταρακτικές λεπτομέρειες της καθημερινότητας ενός λαμπρού επαγγελματία, που ενώ έχει κατακτήσει την κορυφή της επιτυχίας, ζει για δεκαετίες αγκαλιά με τον θάνατο.
Έτσι προέκυψε ένα ντοκουμέντο, λίαν αποκαλυπτικό, αλλά και με αισιόδοξο μήνυμα: Η αρρώστια αυτή περνάει, γιατρεύεται. Αρκεί να έχει κανείς το θάρρος να πάει σ’ έναν ειδικό
και να του πει ό,τι σκέφτεται. Αρκεί να έχει τα κότσια να κάνει βουτιά στα σκουπίδια, που έχει μέσα του και να αναθεωρήσει την ζωή του, όπως λέει ο ήρωας του έργου. Να καθαρίσει την καμινάδα του μυαλού του, όπως λέει ο Γιάλομ. Στο σημείο αυτό θέλω να αναφέρω τον συνεργάτη μου στην διασκευή Γιάννη Ζέρβα, παλιό μαθητή μου, τώρα νεαρό συνάδελφο και θεατρολόγο ήδη.
Στην σκηνική αφήγηση του έργου αφαίρεσα τους τοπικούς και χρονικούς προσδιορισμούς και έδωσα βάρος στα ψυχολογικά τοπία των χαρακτήρων και στην θυμική αντίληψη του χρόνου. Συνεπικουρούν και ολοκληρώνουν την σκηνοθετική μου γραμμή, τα VIDEO, που προβάλλονται κατά την διάρκεια της παράστασης και τα οποία επιμελήθηκε ο Παναγιώτης Τσάγκας, η ερμηνευτική μουσική του ισόβιου συνεργάτη μου Νίκου Χαριζάνου και οι «ψυχολογικοί» φωτισμοί μαζί με το λιτό και αφηρημένο σκηνικό.
Φέτος το ΘΕΑΤΡΟ ΠΡΟΒΑ διανύει την ΤΡΙΑΚΟΣΤΗ ΔΕΥΤΕΡΗ περίοδο του, έχοντας στο ενεργητικό του ΠΕΝΗΝΤΑ ΠΕΝΤΕ παραγωγές με έργα ρεπερτορίου και συνεχίζοντας την προσφορά του με τα ίδια πάντοτε κριτήρια: ποιότητα και ψυχαγωγία.
Υπογράφοντας την 80η μου πρεμιέρα ( 40η ως σκηνοθέτης και 40η ως ηθοποιός ), θέλω να ευχαριστήσω από την θέση αυτή τους τροφοδότες μου: τους δασκάλους μου και τους μαθητές μου. Επίσης την συνοδοιπόρο μου στην ζωή και στο θέατρο Μαίρη Ραζή.
Σωτήρης Τσόγκας
Κριτικές της παράστασης
• «Παρασέρνει το θεατή να κοιτάξει μέσα του, να δει και να κατανοήσει καλύτερα συμπεριφορές γύρω του, στον χώρο εργασίας, στα μέσα μαζικής μεταφοράς, στην πολυκατοικία, στη λαϊκή, στα σούπερ-μάρκετ… Έστω κι ως απόπειρα δειλής κοινωνικής αυτοκριτικής αυτογνωσίας, αξίζει να δείτε αυτή την πολλά υποσχόμενη παράσταση του Θεάτρου Πρόβα με γίγαντες της υποκριτικής τέχνης, τη Μαίρη Ραζή και τον Σωτήρη Τσόγκα, συνοδοιπόρους και μαθητές τους.»
Κωνσταντίνος Μπούρας, κριτικός θεάτρου
• «Ο σκηνοθέτης και πρωταγωνιστής Σωτήρης Τσόγκας έφτασε σε ταυτίσεις με τον «ήρωα» που εκπλήσουν, ενώ η Μαίρη Ραζή ως ψυχίατρος εξομολογητής έχει την ανάλογη και αναγκαία επαγγελματική απόσταση από το αντικείμενο σπουδής της. Μια παράσταση τίμια με το δύσκολο θέμα και καίρια στη λιτή της «αφήγηση».
Κώστας Γεωργουσόπουλος , κριτικός θεάτρου. Τα ΝΕΑ 22/02/2016.
Στο BlackBox στη Θεσσαλονίκη παρουσιάζεται μια σύγχρονη εκδοχή του έργου του μεγάλου Πολωνού δραματουργού Σλάβομιρ Μρόζεκ, οι ΕΜΙGRΕΔΕΣ, σε σκηνοθεσία Γιολάντας Μαρκοπούλου με τον Προμηθέα Αλειφερόπουλο και τον Θάνο Τοκάκη, για λίγες μόνο παραστάσεις, μετά τη μεγάλη επιτυχία της παράστασης στην Αθήνα.
Ο ΑΑ και ο ΧΧ. Δύο άνθρωποι σε αναζήτηση της ταυτότητάς τους. Δύο ξένοι κλεισμένοι σε ένα δωμάτιο, αποξενωμένοι και απομονωμένοι από τους γύρω τους. Δύο μετανάστες σε ξένη χώρα. Οι ΕΜΙGRΕΔΕΣ, είναι ένα έργο γραμμένο το 1974 που σήμερα μοιάζει πιο επίκαιρο από ποτέ. Την εποχή που ανέβηκε προκάλεσε τεράστιο αντίκτυπο, καλλιτεχνικό και κοινωνικό, γιατί αντιμετωπίζει με ένα μοναδικό και πρωτότυπο τρόπο το θέμα της μετανάστευσης. Εδώ οι μετανάστες δεν ηρωοποιούνται, ούτε αποθεώνονται, αλλά εξετάζονται μέσα από το μικροσκόπιο ενός ταλαντούχου και ιδιαίτερου συγγραφέα της ευρωπαϊκής λογοτεχνίας.
Η γραφή του Μρόζεκ, η ανάλυσή του, οι λεπτομέρειες που εισάγει στο κείμενο και ταυτόχρονα το υποδόριο χιούμορ, ο σαρκασμός και η διαλεκτική του σκέψη, καταφέρνουν να αναδείξουν το πρόβλημα του να βρισκόμαστε ‘μακριά’ και όχι ‘εκεί’.
Οι ΕΜΙGRΕΔΕΣ είναι ένα έργο σύγχρονο, καυστικό με μια ρεαλιστική και σκληρή ματιά που αποτυπώνει τη νοσταλγία της πατρίδας που απομακρύνεται κάθε μέρα όλο και πιο πολύ και τη νοσταλγία μιας επανάστασης που όσο εφικτή φαντάζει, τόσο ανέφικτη είναι.
25-29 Μαΐου 2016
Ημέρες και ώρες παραστάσεων: Τετάρτη με Σάββατο στις 21:00 και Κυριακή στις 20:00
Διάρκεια (χωρίς διάλειμμα): 75 λεπτά
Τιμή εισιτηρίου: 12 ευρώ (κανονικό), 8 ευρώ (φοιτητικό, ανέργων)
Πληροφορίες – κρατήσεις: 2310829254
Προπώληση Εισιτηρίων: http://www.viva.gr, Public, Reload, Media Markt και στο ταμείο του BlackBox και του Θεάτρου Αυλαία
Ώρες ταμείου: Δευτέρα – Κυριακή 10:30-13:30, 17:30-21:00
Το «Θέατρο του ‘Αλλοτε» παρουσιάζει το έργο «Η Τυφλόμυγα» για έξι μοναδικές παραστάσεις, 6-7, 13-14, 20-21 Μαΐου 2016, στο BlackBox. «Η Τυφλόμυγα» είναι πρώτη παράσταση στην Ελλάδα βασισμένη στο απόλυτο σκοτάδι.
Όταν ολόκληρο το ανθρώπινο είδος έχει αποτύχει,
μόνο μια λύση υπάρχει.
Η αυτοκαταστροφή του.
Σκοτάδι
Το απόλυτο.
3 ηθοποιοί.
Ο Αδάμ.
Η Εύα.
Ο Θεός.
‘Ένα δεύτερο μήλο ωρίμασε και έπεσε.
Η ανθρωπότητα ξανά από την αρχή της.
Η ανθρωπότητα ξανά στο τέλος της.
Το φως που δεν έρχεται.
Το φως που δεν πλημμυρίζει τίποτα πια.
Το φως που δεν μας αξίζει.
Ένας τόπος αλλού. Ένας τόπος εδώ. Στο τότε και στο τώρα.
Στο αύριο.
Και κάπου εκεί μέσα, οι πρώτοι και οι τελευταίοι ‘Ανθρωποι του σκοταδιού σέρνονται στο χώμα. Αναπνέουν, νιώθουν, πονούν, πεθαίνουν και σκοτώνουν για να ξαναγεννηθούν στην πρώτη λάμψη του πρώτου φωτός.
Αν ήρθες, θα μείνεις.
Και η φαντασία σου θα γίνει ο εχθρός σου.
Θα προσπαθήσεις να μην ακούσεις αλλά θα ακούσεις.
Θα προσπαθήσεις να μη νιώσεις αλλά θα νιώσεις.
Θα προσπαθήσεις να μη κοιτάξεις αλλά στο τέλος θα δεις.
Μέσα στο απόλυτο σκοτάδι θα δεις το πρόσωπο σου.
Θα δεις εσένα.
Και θα είσαι ανελέητος.
Η Τυφλόμυγα είναι ένα έργο που πραγματοποιείται στο απόλυτο σκοτάδι. Οι ηθοποιοί παίζουν χωρίς καμιά τεχνική υποστήριξη.
Για τη διασφάλιση της ομαλής διεξαγωγής του έργου και την απόλυτη ασφάλεια των θεατών η τεχνική ομάδα είναι πλήρως εξοπλισμένη με κιάλια νυχτερινής όρασης και φακούς.
Επίσης, δεν επιτρέπεται η χρήση κινητών τηλεφώνων, κάμερας ή φωτογραφικής μηχανής.
(Λόγω της ιδιαιτερότητας του συγκεκριμένου project θα θέλαμε να σας ενημερώσουμε πως άνθρωποι με επιληπτικά προβλήματα και καρδιακά νοσήματα θα ήταν φρόνιμο να μη παρακολουθήσουν την παράσταση.)
Μετά από μια επιτυχημένη πορεία στην Αθήνα, η ΠόΚα της Κέλλυ Πήλιουρα έρχεται στη Θεσσαλονίκη και το BlackBox για πέντε μόνο παραστάσεις 4-8 Μαΐου 2016.
Το έργο, βασισμένο στην πιο πολυσυζητημένη σχέση στον χώρο της ποίησης, αυτή της Μαρίας Πολυδούρη και του Κώστα Καρυωτάκη , φέρνει στο σήμερα τους εν λόγω ποιητές για να τους δώσει την ευκαιρία να ξαναζήσουν και να πουν όσα ο χρόνος τους είχε βαθιά κλειδωμένα.
Πρόκειται για μια ιστορία βαθιάς αγάπης η οποία ξετυλίγεται ξανά και ξανά, για έναν παθιασμένο χορό δυο σωμάτων που παλεύουν απέναντι στον έρωτα. Για μια αναδρομή στην ζωή των ποιητών η οποία υπενθυμίζει πως ο έρωτας δεν έχει τόπο και χρόνο παρά μόνο οσμή και μνήμη. Υπενθυμίζει πως τα λάθη μας είναι τόσο βαθιά χαραγμένα από τις επιθυμίες μας που θα επαναλαμβάνονται διαρκώς.
4, 5, 6, 7 & 8 Μαΐου 2016
Ημέρες και ώρες παραστάσεων: Τετάρτη με Σάββατο στις 21:00, Κυριακή στις 20:00
Εισιτήρια: 12 ευρώ (κανονικό), 8 ευρώ (φοιτητικό, ανέργων)
Πληροφορίες – κρατήσεις: 2310829254
Προπώληση Εισιτηρίων: www.viva.gr, Public, Reload, Media Markt και στο ταμείο του BlackBox και του Θεάτρου Αυλαία
Ώρες ταμείου: Δευτέρα – Κυριακή 10:30-13:30, 17:30-21:00
Μετά την άκρως επιτυχημένη παρουσίασή της στο Bios στην Αθήνα, η παράσταση «Περί Φύσεως» της Βijoux de kant ανηφορίζει στη Θεσσαλονίκη για πέντε μόνο παραστάσεις, 18-22 Μαΐου 2016, στο BlackBox.
Αύγουστος. Παραμονή του Σωτήρος. Σε ένα απόμερο λιμανάκι κάποιας ελληνικής παραλίας, τρεις άνθρωποι κάνουν το απογευματινό μπάνιο τους περιμένοντας το φεγγάρι να ανατείλει μέσα απ’ τη θάλασσα. Κι ενώ περιμένουν. συζητούν περί παντός επιστητού, όπως μάλλον θα συνέβαινε πάντα και με όλους όσους μπήκαν πριν από εκείνους στα νερά αυτά. Ο Σοφοκλής Ποθουλάκης και ο Ευριπίδης Περίανδρος με τη γυναίκα του Ευλαμπία, τρία κεφάλια πάνω απ’ το νερό, τρεις φευγαλέες αντανακλάσεις της ιστορίας στο φως του δειλινού, μιλούν, σχολιάζουν, υπερθεματίζουν, αγανακτούν, εύχονται για όλα όσα απασχολούν τη ζωή τους στον τόπο αυτό. Κι ενώ έχουν ήδη αρχίσει να έρχονται ένας ένας ο χορός των πανηγυριστών, το φεγγάρι ολόγιομο ξεπροβάλλει στον ορίζοντα.
Σε όλη τη διάρκεια της συγγραφής του έργου, ο Μιχάλης Βιρβιδάκης είχε στο μυαλό του το Λευτέρη Βογιατζή και τη στιγμή που θα του το παρέδιδε να το διαβάσει. Αρχές Ιουλίου του 2011, ανέβηκε στην Αθήνα και άρχισε με το Λευτέρη Βογιατζή τις συζητήσεις και τις αναγνώσεις πάνω στο έργο. Οι αναγνώσεις τους κράτησαν ως τις αρχές Αυγούστου, όποτε και συμφωνήσανε ότι το έργο θα άρχιζε να δουλεύεται με τους ηθοποιούς από τα Χριστούγεννα, για να ανέβει στο θέατρό του την άνοιξη του 2012. Όμως το θέμα της υγείας του Λευτέρη από τον Αύγουστο εκείνο και έπειτα, αποφάσισε διαφορετικά. Σε κάθε περίπτωση, το Περί Φύσεως, όπως ο ίδιος ο συγγραφέας δηλώνει στο επίμετρο της έκδοσης, «μεταφέρει τη μαγική αύρα του Λευτέρη πίσω από τις λέξεις κι αυτό είναι κάτι που με συγκινεί και θα του το χρωστάω για πάντα».
Σημείωμα συγγραφέα
Το θεατρικό έργο Περί φύσεως γραφόταν σιγά – σιγά, σε όλη αυτή τη μακρά περίοδο που ακολούθησε το ανέβασμα του προηγούμενου θεατρικού έργου μου στο θέατρο Κυκλάδων, κατά τη διάρκεια της οποίας συνέβαιναν παράλληλα ένα σωρό καινούρια πράγματα στη ζωή μου, η μεταφορά των θεατρικών μου δραστηριοτήτων από την Αθήνα στα Χανιά, η μόνιμη εγκατάστασή μου εκεί και η δημιουργία του θεάτρου Κυδωνία, για να μιλήσω μόνο για τα πλέον εμφανή. Ήταν το 2010 περίπου, που είπα μέσα μου, «άκου, μέχρι εδώ, το παράκανες, καιρός να πεις τέλος, και να ξεκινήσεις να γράφεις κάτι καινούριο».
Ακολουθώ κι εγώ, ξέρετε, αυτήν την αντίληψη για τη γραφή που λίγο πολύ εκφράζεται με τη φράση «γράφεις για να βρεις τι θέλεις να πεις» και ποτέ το αντίθετο. Έτσι ο λόγος στα έργα μου αναπηδά στις λευκές σελίδες, περισσότερο ως ποίηση παρά ως πεζός λόγος. Όμως τι κάνει έναν άνθρωπο να στριφογυρίζει γύρω από ένα άσπρο χαρτί προσπαθώντας να δώσει μια μορφή σε ένα πλάσμα που και ο ίδιος δεν ξέρει καλά καλά το λόγο της ύπαρξής του; Δεν ξέρω. Ειλικρινά. Υποθετικά μιλώντας μπορώ να συμπεράνω πως κάπου πολύ βαθιά μέσα μας, οι μαλακοί ιστοί της καρδιάς μας, σπαργανωμένοι σφιχτά από το μαύρο σκοτάδι της ύπαρξής μας, εκκρίνουν καθημερινά και σε ομόκεντρα στρώματα, γύρω από ένα σκουπιδάκι που κανείς δεν ξέρει πώς βρέθηκε εκεί, αφού τα ίχνη του χάνονται πάντα μέσα σε ένα χρόνο που υπήρξε πριν από τη γέννησή μας, κάποιου είδους μάργαρο, με σκοπό να το εξουδετερώσουν, να το απαλείψουν, να το εξαφανίσουν και καθώς αυτό το ενοχλητικό σκουπιδάκι περιβάλλεται διαρκώς με επάλληλα στρώματα που επικάθονται το ένα πάνω στο άλλο, μεταμορφώνεται κάποτε σε ένα ολοστρόγγυλο μαργαριτάρι.
Μιχάλης Βιρβιδάκης, Χανιά, 22 Ιανουαρίου 2016
Σημείωμα σκηνοθέτη
Κανείς δεν μπορεί να πει με βεβαιότητα ότι είδε τον Σοφοκλή, τον Ευριπίδη και την Ευλαμπία να συζητούν στη θάλασσα. Κανείς δεν παίρνει όρκο ότι υπήρξε αυτή η θάλασσα ή εκείνο το φως του δειλινού. Η σκηνοθεσία θα προσπαθήσει να πει ψέματα σαν αυτόπτης μάρτυς. Τα σκηνικά και η μουσική θα λειτουργούν σαν πειστήρια μιας μέρας που μπορεί και να μην υπήρξε. Το έργο του Μιχάλη Βιρβιδάκη δεν είναι τίποτε άλλο παρά μια θαυμαστή ψευδαίσθηση. Μια αντανάκλαση της ιστορίας πάνω στη σκηνή μιας παραλίας που ίσως κάποτε κολυμπήσαμε.
18-22 Μαΐου 2016
Ημέρες και ώρες παραστάσεων: Τετάρτη με Σάββατο στις 21:00
Εισιτήρια: 12 ευρώ (κανονικό), 10 ευρώ (φοιτητικό, ανέργων)
Διάρκεια παράστασης: 100’
Πληροφορίες – κρατήσεις: 2310829254
Προπώληση Εισιτηρίων: www.viva.gr, Public, Reload, Media Markt και στο ταμείο του BlackBox και του Θεάτρου Αυλαία
Ώρες ταμείου: Δευτέρα – Κυριακή 10:30-13:30, 17:30-21:00
“Ω, έξοχο είναι να έχεις δύναμη δράκου, αλλά και τυραννικό να τη χρησιμοποιείς σαν δράκος”
Οι C. for Circus επιστρέφουν στη Θεσσαλονίκη για 4 μοναδικές παραστάσεις, 16-17 & 23-24 Μαΐου 2016, στο BlackBox, για να παρουσιάσουν την νέα τους παραγωγή “Με το ίδιο μέτρο” του William Shakespeare που αγκάλιασε με ιδιαίτερη θέρμη τόσο το κοινό όσο και οι κριτικοί στην Αθήνα.
16ος αιώνας, Βιέννη – πρωτεύουσα της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Οι νόμοι βρίσκονται σε λήθαργο και κάθε τάξη κι ευνομία έχει καταλυθεί.
Ο Δούκας της Βιέννης φεύγει και αφήνει αντικαταστάτη του στην εξουσία τον Άγγελο, τον πιο ηθικό, νομοταγή και ενάρετο από τους άρχοντες. Ο Άγγελος εφαρμόζει αμέσως τους ανενεργούς νόμους: όλοι οι οίκοι ανοχής κλείνουν και η μοιχεία ή η σεξουαλική συνεύρεση εκτός γάμου καταδικάζονται με θανατική ποινή. Ο Κλαύδιος, ένας νεαρός άρχοντας που άφησε έγκυο τη μέλλουσα σύζυγό του, συλλαμβάνεται και πρόκειται να εκτελεστεί. Η Ισαβέλλα, δόκιμη μοναχή και αδελφή του Κλαύδιου, μαθαίνει το νέο και συναντάει τον άρχοντα Άγγελο για να του ζητήσει χάρη. Ο Άγγελος της ζητάει, ως αντάλλαγμα για τη ζωή του αδελφού της, το κορμί της. Αυτός. Ο Άγγελος.
Τελικά θα έρθει αντιμέτωπος με τον νόμο που ο ίδιος εφάρμοσε, ή για την εξουσία ισχύει ο κανόνας της αυτοεξαίρεσης;
Στο «Με το ίδιο Μέτρο» (“Measure for Measure” ή αλλιώς «Μέτρο για το Μέτρο») υπάρχει έντονα το δίπολο νου και σάρκας, ενστίκτου και λογικής, κατάχρησης εξουσίας και συμπόνιας, έρωτα και θανάτου, όλα κάτω από το στρεβλό πέπλο του «φαίνεσθαι» που παραμορφώνει το «είναι». Στη βάση του, είναι μια ιστορία διαφθοράς· η οποιαδήποτε εξουσία πάντα εγκυμονεί αυτόν τον κίνδυνο. Στην αρχή, όλοι οι χαρακτήρες υπερασπίζονται σθεναρά την ηθική και τις πεποιθήσεις τους, όμως καθένας τους αγωνίζεται πραγματικά όταν καλείται να πράξει σύμφωνα με αυτές. Η πίστη έχει αξία όταν δοκιμάζεται και τα πάθη δεν είναι παρά μια υπενθύμιση για το εύθραυστο του ανθρώπου. Όσοι δεν το γνωρίζουν αυτό, αναγκάζονται να ανακαλύψουν βίαια τους εαυτούς τους.
Οι μεγάλες συναισθηματικές αναταραχές των κύριων χαρακτήρων δίνουν μια βαθιά σοβαρότητα στο ύφος του έργου – η οποία το απομακρύνει από τις ρομαντικές κωμωδίες και το κατατάσσει στην κατηγορία της «τραγικωμωδίας» ή “problem play”. Οι χαμηλότερου κύρους χαρακτήρες ζουν σ’ έναν κόσμο παρακμής, που διακατέχεται από τα πορνεία και τις φυλακές, όμως η προσέγγιση τους ως προς τη σεξουαλικότητα και τη φύση του ανθρώπου είναι πιο ειλικρινής. Έτσι, οι άνθρωποι αυτού του έργου είναι αληθινοί, με την έννοια ότι καθένας απ’ τους «καλούς» έχει αμφιλεγόμενες στιγμές, ενώ σε κανέναν απ’ τους «κακούς» δεν λείπει κάποιο θετικό χαρακτηριστικό: σε τελική ανάλυση, όλοι τους είναι «αθεράπευτα θνητοί».
Συντελεστές
Μετάφραση: Ερρίκος Μπελιές
Σκηνοθεσία: C. for Circus
Κοστούμια: Βασιλική Σύρμα
Μουσική: C. for Circus
Φωτισμοί: Σεσίλια Τσελεπίδη
Φωτογραφίες: Αντώνης Θεοδωρίδης, Άρης Μισόπαππας
16-17, 23-24 Μαΐου 2016
Ημέρες και ώρες παραστάσεων: Δευτέρα και Τρίτη στις 21:00
Διάρκεια: 90′
Πληροφορίες – κρατήσεις: 2310829254
Εισιτήρια: 12 € (κανονικό), 8 € (φοιτητικό, ανέργων)
Προπώληση Εισιτηρίων: www.viva.gr, Public, Media Markt, Seven spots, Reload και στο ταμείο του BlackBox και του θεάτρου Αυλαία
Ώρες ταμείου: Δευτέρα– Κυριακή 10:30-13:30, 17:30-21:00
Έγραψαν για την παράσταση
«…Γεμίζουν την σκηνή σκάλες, τις οποίες ανεβοκατεβαίνουν, επανατοποθετούν, αλλάζουν τη χρήση τους, αλλάζοντας επίσης αρκετά κοστούμια και ρόλους. Η ζωντάνια ξεχειλίζει, το κοινό ξεκαρδίζεται, η μουσική παίζεται ζωντανά επί σκηνής από τους ίδιους τους ηθοποιούς. Ανακαλύψτε αυτή την θαυματουργή ομάδα…»
«…Ραπ (ιχ) και άλλες πιο πετυχημένες μουσικές αναφορές, ανατρεπτικό καστινγκ (ένα αγόρι στο διπλό ρόλο θύτη και θύματος, δυο κοπέλες στους αντρικούς ρόλους, και όλα στην υπηρεσία της έκπληξης στο «τουίστ» της αποκάλυψης του φινάλε), προσεγμένα κουστούμια, ένα εφευρετικό σκηνικό από πολυχρηστικές σκάλες αλλά το πιο σημαντικό, μια εξαιρετική δραματουργική επεξεργασία η οποία κρατάει το πνεύμα και σημαντικά κομμάτια του έργου, φέρνοντας το σε μια σημερινή νεανική και ανάλαφρη αισθητική…»
«…Ήταν όλοι τους υπέροχοι, και με μια ανατρεπτική ματιά, μας μετέφεραν τους προβληματισμούς του έργου στο σήμερα, και μας υπενθύμισαν την αναμέτρηση του ανθρώπου, με την διπλή υπόσταση της φύσης του…»
«Τι γίνεται όταν εμπλέκεται το σωματικό θέατρο με το τραγούδι με φρέσκες και έξυπνες ερμηνείες από πέντε νέους ηθοποιούς; Σίγουρα ένα πολύ καλό αποτέλεσμα και μία διασκεδαστική μεταφορά του σαιξπηρικού κειμένου «Με το ίδιο μέτρο». […] «…Με μοναδικό τους σκηνικό ξύλινες σκάλες, οι πέντε ηθοποιοί καταφέρνουν να μην παίρνεις τα μάτια σου από πάνω τους. Τι χρειάζονται τα σκηνικά όταν έχεις τέτοιες καλές ερμηνείες;»
«…Η κατανόηση και οικειοποίηση αυτού του δύσκολου κειμένου είναι ένα από τα μεγάλα επιτεύγματα της παράστασης. Κάθε λέξη έφτασε στα αυτιά μας με το ισάξιό της νόημα. Τίποτα δεν χάθηκε και συνάμα όλα αναδείχτηκαν χωρίς φόβο προς την κωμωδία αλλά και με ισχυρό στόχο να περαστούν τα μηνύματα του έργου στην απέναντι πλευρά του θεάτρου. […] «…Εκείνο που απ΄ όλους και όλα ανέβηκε πιο ψηλά στα δικά μας μάτια, εκείνο που θαυμάσαμε, ζηλέψαμε και πιστέψαμε, είναι πως σε αυτή την παράσταση η έννοια της ομάδας αποτέλεσε τη σταθερή βάση, πάνω στην οποία χτίστηκε με τόση μαεστρία κάθε επί μέρους κομμάτι. Η ικανότητα συνέπραξε με το ομαδικό πνεύμα και από κοινού απέδωσαν τις χάρες τους κινησιολογικά, μουσικά και ερμηνευτικά. Και ήταν αυτό το στοιχείο που μας χαλάρωσε από τη μία, μας ενεργοποίησε από την άλλη και μας καλωσόρισε με προθυμία στον ονειρικό και κατεργάρικο σαιξπηρικό κόσμο…»
«…Υποκριτικά η ομάδα δίνει εξαιρετικά δείγματα γραφής. Η Ισαβέλλα της κας Βαλέριας Δημητριάδου σφύζει από εσωτερικό παλμό καταθέτοντας κυριολεκτικά απόσταγμα ψυχής στην επίπονη διαδικασία των εκκλήσεων και ολοκληρώνει με μια καλά ψυχολογικά προετοιμασμένη εξέγερση της ατομικής συνείδησης. Ο κ. Σπύρος Χατζηαγγελάκης σε μια σημειολογική συνταύτιση θύτη-θύματος, ερμηνεύει τα δύο πρόσωπα (Άγγελος-Κλαύδιος) με τα κοινά αλλά και διακριτά στοιχεία ισορροπώντας επιδέξια πάνω στον κοινό παρονομαστή της διαχρονικά ευπρόσβλητης ανθρώπινης φύσης. Με παραστατικότητα και με τη σωματικότητα των lazzi και των burle καθώς και με λαϊκότροπα -πλην όμως μετρημένα- εκφραστικά σχήματα ο Λούκιος και ο Διοικητής της κας Ειρήνης Μακρή, επιτυχημένα χαρακτηριστικός τόσο φωνητικά όσο και κινησιολογικά ως πατήρ Λουδοβίκος και σαιξπηρικά αποκαλυπτικός -δίχως επιτήδευση- ως Δούκας ο κ. Δημήτρης Κίτσος και ευπροσάρμοστη, με αστραπιαία υποκριτικά αντανακλαστικά η κα Χρύσα Κοτταράκου στους ρόλους του Πομπηίου και της Μαριάννας. Τέλος, οι ενδυματολογικές δημιουργίες της κας Βασιλικής Σύρμα απλές, χωρίς εκζητήσεις και με μικρούς συμβολισμούς ζωντανεύουν περαιτέρω τους ρόλους εντός ενός γεωμετρικού, απέριττου και σκοπίμως διακριτικά φωτισμένου σκηνικού χώρου…»
«…Η παράσταση «ανοίγει» με τον πιο πρωτότυπο τρόπο, που ξεκινά έργο φέτος στην Αθήνα, ιδανική επιλογή των C.for Circus, για να κατευνάζεται το συνήθως «ανήσυχο» ελληνικό κοινό. […] …Όλοι οι ηθοποιοί έχουν καθαρή άρθρωση, οπότε αναδεικνύεται η πλούσια νοημάτων και εικόνων αφήγηση του συγγραφέα στη μετάφραση του κου. Ερρίκου Μπελλιέ. Ο σχεδιασμός των φωτισμών από την κα. Σεσίλια Τσελεπίδη παίζει εύστοχα με το φως και το σκοτάδι, δημιουργώντας δωμάτια, σπηλιές, κτήρια, κόγχες και διαδρόμους στην «αχανή» παραλληλόγραμμη σκηνή του θεάτρου «Από Μηχανής». Η ομάδα προτίμησε στα σκηνικά παρόμοια λύση με αυτή της «Τυφλής Εμπιστοσύνης» στο θέατρο «Επί Κολωνώ» ήτοι σκαλωσιές. Τα κοστούμια της κας. Βασιλικής Σύρμα βοηθούν τον κάθε ηθοποιό να υποστηρίξει το ρόλο του, καθώς το φύλο δεν έχει σημασία, ενώ η λειτουργικότητά τους συνδράμει το θίασο στις αλλαγές, που επιβάλλονται στα σκοτεινά μέρη της σκηνής. Η ομάδα ευθύνεται και για τη μουσική της παράστασης, αλλά και για τα τραγούδια, που ερμηνεύονται ζωντανά από τα μέλη του θιάσου, που τυγχάνουν και μουσικοί. Το χιούμορ σφραγίζει τη ματιά των C.for Circus για το έργο, εισάγοντας ακόμα και στοιχεία ραπ…»
Το STUDIO του Θεάτρου Εταιρότητα παρουσιάζει μια… «Άσκηση για ένα Ατλαζένιο Γοβάκι» στις 11-12 Μαΐου 2016 στο BlackBox! Μια προσπάθεια βασισμένη σε αποσπάσματα από το έργο του Πωλ Κλωντέλ «Το Ατλαζένιο Γοβάκι» ή «Το χειρότερο δεν είναι πάντα σίγουρο», με σαφείς επιρροές από τις φιγούρες των ηρώων του ιστορικού κόμικ «Κόρτο Μαλτέζε» του Ούγκο Πράτ και από την κινηματογραφική ταινία «Κάρμεν» του Κάρλος Σάουρα.
Επτά νέοι ηθοποιοί, επτά συμμαθητές που με το τέλος της σπουδής τους στη Δραματική Σχολή αποφασίζουν να ενωθούν. Κινητήριος δύναμη η αγάπη για την τέχνη τους και η επιθυμία να δουλέψουν με τον Δάσκαλό τους και να εξελίξουν, εκτός από την τεχνική τους στην υποκριτική, την προσωπική τους καλλιτεχνική, και όχι μόνο, υπόσταση.
Η παρουσίαση αυτή είναι το αποτέλεσμα μιας πειραματικής διαδικασίας έξι και πλέον μηνών, που συμπεριέλαβε «καλές» αλλά και «κακές» στιγμές, δημιουργικές, συγκινητικές, τολμηρές αλλά ταυτόχρονα δύσκολες και εξαντλητικές. Στόχος μας είναι υποκριτής και θεατής να ανακαλύψουν την αρμονία του σώματος και της φωνής, τη δύναμη του ποιητικού λόγου, τη μελωδία των λέξεων και την οικουμενικότητα των συμβόλων. Μια «Άσκηση», που όχι μόνο οδήγησε στην προσωπική εξέλιξη του καθενός, αλλά μας αποκάλυψε πως με πείσμα, αποφασιστικότητα και συστηματική δουλειά το αποτέλεσμα δεν έχει παρά να σε δικαιώσει.
Οι Ηθοποιοί
Συντελεστές
Διδασκαλία – Σκηνοθετική επιμέλεια: Θωμάς Βελισσάρης
Ενδυματολογική επιμέλεια: Μαρία Καβαλιώτη και Οι Ηθοποιοί
Μουσική επιμέλεια: Ευτυχία Καβαλίκα
Οργάνωση Παραγωγής: Οι Ηθοποιοί, Τατιάνα Νικολαΐδου
Trailer: Παναγιώτης Κουντουράς
Φωτογραφίες: Ιφιγένεια Ειρήνη Λογοθέτη
Αφίσα: Τατιάνα Νικολαΐδου
Παραστάσεις: 11-12 Μαΐου 2016
Ημέρες και ώρα παραστάσεων: Τετάρτη, Πέμπτη στις 21:00
Εισιτήρια: 5 € Γενική Είσοδος
Προπώληση εισιτηρίων: www.viva.gr, Public, Reload, Media Markt και στο ταμείο του BlackBox και του Θεάτρου Αυλαία
Ώρες ταμείου: Δευτέρα – Κυριακή 10:30-13:30, 17:30-21:00
Η παράσταση «ΑΓΕΛΑΔΕΣ ΚΑΙ ΔΙΑΦΩΤΙΣΜΟΣ» σε σπέσιαλ θεάτρικαλ εντίσιον, τοπρωτότυπο κωμικό γουέστερν με τον Κωστή Ζαφειράκη έρχεται στο θέατρο Αυλαία, για τρεις μοναδικές παραστάσεις, Δευτέρα 16 & 23 Μαΐου – Τρίτη 24 Μαΐου 2016.
Στις πόσες πληροφορίες καίγεται του ανθρώπου ο νους;
Πόσο άγρια είναι η Δύση που ζούμε;
Μπορεί ένα έξυπνο ψυγείο να γίνει Νίκος Φώσκολος;
Ποια γεγονότα του 1986 άλλαξαν τη ροή της ιστορίας;
Μπορείς να τρως φρουτοσαλάτες βλέποντας House of cards ή χρειάζεσαι κάτι πιο χορταστικό;
Τι παθαίνει ο εγκέφαλος από τους πολλούς Πυξ- Λαξ;
Τι ακριβώς είναι οι ολοτροπικές αναπνοές;
Αυτά και άλλα πολλά ερωτήματα ενδέχεται να απαντηθούν στην πιο απολαυστική διαδραστική διάλεξη- εξομολόγηση που έγινε ποτέ… ίσως… μπορεί και ναι.
«Αγελάδες και Διαφωτισμός»: η παράσταση, μετά την επιτυχημένη της πορεία σε εναλλακτικούς χώρους στην Θεσσαλονίκη, ανεβαίνει ανανεωμένη στο θέατρο Αυλαία.
Ο Κωστής Ζαφειράκης σε μεγάλα κέφια, αφηγείται ιστορίες από το φαρ-ουέστ της πραγματικότητας και δίνει ιδέες για το πώς μπορούμε να κονταροχτυπηθούμε με το παράλογο.
Μια ανατρεπτική παράσταση κατά της πλήξης –υπέρ της αγελάδας. Ή αλλιώς ένα ψυχολογικό παιχνίδι για να γίνουμε όλοι φίλοι (to know us better») – το φινάλε είναι σκέτο γλέντι.
15 Προσκεκλημένοι- έκπληξη (απίθανοι γκεστ σταρ) έρχονται για να παίξουν κι αυτοί το παιχνίδι του «Διαφωτισμού»
Συμμετέχει το μουσικό σχήμα «Μέθωδος των Τριών» (Χριστίνα Σαμαρά, Σοφία Καλπουρτζή, Σοφία Βουλγαρίδου)
Μετά την πολύ μεγάλη επιτυχία που είχε στην Αθήνα και σε άλλες πόλεις της Ελλάδας, η πιο μοντέρνα και νεανική ρομαντική κωμωδία “Σε θέλω δίπλα μου” έρχεται στις 11 Μαΐου 2016 στο θέατρο Αυλαία στη Θεσσαλονίκη!
Ο Μίνως Θεοχάρης γράφει και σκηνοθετεί μια σύγχρονη ελληνική παράσταση που μιλάει για τον έρωτα και για τη δυσκολία μιας ολόκληρης γενιάς να μπορέσει να δεσμευτεί. Το έργο αφηγείται με πολύ χιούμορ αλλά και συναίσθημα την ιστορία δυο ζευγαριών από την αρχή της σχέσης τους μέχρι σήμερα…
Η Άννα Παναγιωτοπούλου σκηνοθετεί και πρωταγωνιστεί στο έργο του Leonard Gershe “Οι Πεταλούδες είναι Ελεύθερες”, σε μουσική Διονύση Τσακνή στο θέατρο Αυλαία από 24 Φεβρουαρίου 2016 και για λίγες μόνο παραστάσεις.
Νέα Υόρκη τέλη δεκαετίας του ’60. Ο Ντον Μπέηκερ είναι ένας υπέροχος τύπος. Έξυπνος, μορφωμένος, εμφανίσιμος και πολύ καλός μουσικός. Επίσης είναι τυφλός. Έχει πρόσφατα μετακομίσει από το μικρό ήσυχο προάστιο στο οποίο ζούσε με την υπερπροστατευτική μητέρα του, στη μεγαλούπολη. Στο ακριβώς διπλανό διαμέρισμα μένει η Τζιλ, μια νεαρή φέρελπις ηθοποιός που αντιπαθεί τις δεσμεύσεις. Οι δυο νέοι θα γνωριστούν και θα φλερτάρουν, μέχρι την απρόσμενη έλευση της μητέρας του Ντον την πλέον ακατάλληλη στιγμή…
Το έργο «Οι Πεταλούδες είναι Ελεύθερες» του Leonard Gershe, υπήρξε μια από τις μεγαλύτερες επιτυχίες στην ιστορία του Broadway κάνοντας πάνω από 1100 παραστάσεις. Μέσα από ένα πανέξυπνο και διαπεραστικό χιούμορ, προσεγγίζει τα ζητήματα του αυτοπροσδιορισμού, του έρωτα, του θάρρους και της αλληλοκατανόησης.
Μια ζεστή, αισιόδοξη και εξόχως πνευματώδης κομεντί, που σε μια περίοδο που τα πάντα τριγύρω μας δείχνουν σκοτεινά, αφήνει να φανεί μια χαραμάδα φως.
Η παράσταση «Blackout (μια μικρή διαμαρτυρία)» με τον Χρήστο Σαπουντζή σε σκηνοθεσία Ειρήνης Μαργαρίτη ταξιδεύει σε όλη την Ελλάδα και επιστρέφει τις Κυριακές στο Ικαριώτικο Καφενείο «Χαλαρά» στα Εξάρχεια! Στις 29 Φεβρουαρίου, 1 και 2 Μαρτίου 2016 κάνει στάση στη Θεσσαλονίκη για 3 μοναδικές παραστάσεις στο Μεζεδοποτείο Γλυκιά Συμμορία, Γρ. Ζαλίκη 1 και Ιουστινιανού γωνία.
«…Με πιάνει φόβος που βλέπω έτσι σκοτεινό τον κόσμο, σα να ‘ναι πόλεμος ή κατοχή σα να’ χει γίνει κάποιο κακό μεγάλο. Κι ύστερα, για λίγο, για μια στιγμή, ο φόβος γίνεται γαλήνη όταν σκέφτομαι πως έξω είναι σκοτάδι και παγωνιά αλλά εγώ είμαι μέσα στα ζεστά, φυλαγμένος, με φως, φαί και τσίπουρο, με τον Τάκη να μιλάει να μιλάει…»
Πρόκειται για δυο ιστορίες από τη βραβευμένη συλλογή διηγημάτων του Χρήστου Οικονόμου «Κάτι θα γίνει, θα δεις» (Κρατικό βραβείο Διηγήματος 2011) που ζωντανεύουν σε ένα παραδοσιακό καφενείο-ουζερί στο κέντρο της Αθήνας. Με την υποστήριξη της ομάδας Re-act, o Χρήστος Σαπουντζής κι η Ειρήνη Μαργαρίτη (Unemployed) παρουσιάζουν ξανά την παράσταση, «μικρή διαμαρτυρία», απέναντι σε έναν κόσμο που οι κανόνες του μοιάζουν να έχουν φτιαχτεί για λίγους.
Ο Χρήστος Οικονόμου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1970. Μεγάλωσε στην Κρήτη και στον Πειραιά. Η συλλογή διηγημάτων «Η γυναίκα στα κάγκελα» ήταν το πρώτο του βιβλίο. Το «Κάτι θα γίνει, θα δεις» βραβεύτηκε με το Κρατικό Βραβείο Διηγήματος (2011).
Η Ειρήνη Μαργαρίτη είναι ηθοποιός. Το Blackout (μια μικρή διαμαρτυρία) είναι η δεύτερη σκηνοθεσία της μετά το Unemployed (2011). Για την ποιητική της συλλογή «Φλαμίνγκο» (εκδόσεις Μελάνι), τιμήθηκε με το βραβείο πρωτοεμφανιζόμενου ποιητή «Γιάννη Βαρβέρη» της Εταιρείας Συγγραφέων.
O Χρήστος Σαπουντζής γεννήθηκε το 1966. Αποφοίτησε από την Ανωτέρα Σχολή Δραματικής Τέχνης ΒΕΑΚΗ, το 1994. Είχε συμμετοχή μέχρι τώρα σε περισσότερες από σαράντα παραστάσεις.
***
Για την παράσταση έγραψαν: Αποσπάσματα κριτικών
«…Ο ηθοποιός Χρήστος Σαπουντζής, πραγματικό γκαρσόνι στο Ικαριώτικο μεζεδοπωλείο Χαλαρά, μεσημεριάτικα, υποδέχεται στο τραπέζι με κεράσματα τους πελάτες, παίρνει παραγγελία, μέχρι την ώρα που μυσταγωγικά μόνο με λάμπες λαδιού, που υπάρχουν στα τραπέζια και με το φυσικό φως, η φωνή του ηθοποιού γεμίζει τον χώρο και ξεκινά η παράσταση. Ο λόγος καθηλώνει, η φωνή μαγεύει η παράσταση συγκλονίζει. Η σκηνοθέτης Ειρήνη Μαργαρίτη έχει αξιοποιήσει όλον τον χώρο. Ξεκινώντας από ένα τραπέζι θαμώνων, όπου κάθεται ο ηθοποιός και αρχίζει να μιλά σαν να μιλά στην παρέα του, ως το αγνάντεμα του δρόμου, τη διάχυση της συγκίνησης ,την εκμετάλλευση του εργαζομένου, τον εργασιακό φόβο, τον κόσμο, που αλλάζει, την πραγματικότητα και τους ήρωές της, τα βιώματα, τα σημεία της πόλης, που χάνονται ενώ μένουν αήττητες, αειθαλείς οι Αθάνατες Ντουλάπες πάνω στην πινακίδα του δρόμου…»
«…Ο Χρήστος μας κοιτάζει και μιλά και η λογοτεχνία γίνεται θέατρο, μόνο με το βλέμμα και το λόγο, εμείς είμαστε το σκηνικό μιας τέλειας υποκριτικής πράξης. Όλα είναι χαμηλόφωνα, τα ποτήρια αδειάζουν, ακούς κάτι μικρούς θορύβους, μοιάζει ιεροτελεστία αλλά δεν είναι. Σιωπάς γιατί δε θέλεις να χάσεις ούτε λέξη από αυτές που στάζουν στο αυτί σου…»
«…κι εκείνο το πλακάτ, το άγραφτο, το βουβό, το φτιαγμένο -προχειροδουλειά…- μ’ ένα σκουπόξυλο και με χαρτόνια κομμένα από χαρτόκουτες και κολλημένα με σελοτέιπ που ξεκολλάνε απ’ τη βροχή, εκείνο το πλακάτ που δεν το βλέπεις αλλά σα να σου μπήγεται κατάστηθα, εκείνο το χέρι που μένει υψωμένο, ξεραμένο, μουσκεμένο, σα γροθιά που ποτέ δε σχηματίστηκε δε θα τα ξεχάσω. Ποτέ. Να πω ένα ευχαριστώ. Και να σας πω κι ότι αυτά τα τσίπουρα με τον Χρήστο Σαπουντζή πρέπει να τα πιείτε. Είναι καθαρτήρια.
«Ήταν από τις πιο ευτυχείς συνυπάρξεις λογοτεχνίας και θεάτρου, και για μία ώρα όσοι βρεθήκαμε σ’ αυτό το καφενείο μεταφερθήκαμε για λίγο κάπου αλλού. Έτσι, απλά, χωρίς τη βοήθεια σκηνικών ή εντυπωσιακών φωτισμών, μόνο χάρη στην αμεσότητα της ερμηνείας του Χρήστου Σαπουντζή.
Αυτή η παράσταση είναι μια διαφορετική εμπειρία θεατρικής πράξης και συμμετοχής σ’ αυτήν».
«Πόσους τέτοιους ανθρώπους ξέρεις, αναρωτιέσαι, καθώς παρακολουθείς τον Χρήστο Σαπουντζή να αφηγείται τις ιστορίες τους σαν να ήταν δικές του. Μάλλον γιατί είναι δικές του, όπως είναι του καθένα που ζει σ’ αυτή τη συνθήκη, είτε τη λες κρίση, είτε τη λες απλώς ζωή… Στο μεταξύ, το θέατρο έχει γίνει βίωμα. Ο ηθοποιός θαμώνας. Ο θεατής διαμαρτυρόμενος».
«Ο Χρήστος Σαπουντζής με λόγο πυκνό και στακάτο, με ζεστασιά κι αμεσότητα “αγκαλιάζει” τρυφερά τους ήρωες. Πάσχει μαζί τους, αγωνίζεται, τους συμπονά. Περνάει απαλά από όλες τις συναισθηματικές διακυμάνσεις που τους καθορίζουν με εκφραστικότητα τέτοια και με δύναμη τόση όση ακριβώς χρειάζεται».
Αντιγόνη Κάραλη, εφημερίδα Έθνος
«Δίπλα στους τακτικούς θαμώνες που παίζουν χαρτιά, ο Χρήστος Σαπουντζής κάνει μια αληθινή κατάθεση ψυχής, καταδύοντάς μας στον κόσμο των ηρώων του Οικονόμου, παρέα με μεζέδες, κρασί και τσίπουρα. Μετατρέπεται σε έναν μαγικό αφηγητή, σε έναν ιδανικό story teller που μας γνωρίζει τη ζωή ανθρώπων κατατρεγμένων, που η μοίρα δεν τους φέρθηκε καθόλου καλά. Παρόλα αυτά, οι χαρακτήρες αυτοί δεν σταματούν να αγωνίζονται, δεν λυγίζουν.»
«Με ένα λόγο άμεσο και διόλου επιτηδευμένο, η ίδια η πόλη και η ζωή σ’ αυτήν γίνεται ξαφνικά ένα θέμα που σε αφορά. Μπορεί κάποιους να μην τους αγγίξουν αυτά που θ’ ακούσουν, άλλοι πάλι σίγουρα θα συγκινηθούν. Ο Χρήστος Σαπουντζής στακάτος, πυκνός, δυναμικός και εκφραστικός μας χαρίζει όλες τις συναισθηματικές διακυμάνσεις του κειμένου. Όμως το στοίχημα στην παράσταση αυτή δεν είναι τόσο η απόδοση του κειμένου… Το σημαντικό είναι η αίσθηση ότι μοιράζεσαι μια κατάσταση με άλλους, ότι τα πράγματα ανακατεύονται, αλλάζουν ταυτότητα. Η παράσταση παραχωρεί τη θέση της σε μια συναναστροφή και όσα λέγονται έχεις την αίσθηση πως είναι κουβέντες αναμεταξύ μας, τόσο άμεσες.»
«Μια παράσταση για κανονικούς ανθρώπους, γι’ αυτούς που μιλάει -τα ‘χουμε ξαναπεί- αριστουργηματικά ο Χρήστος Οικονόμου. Άνθρωποι δύσκολοι σε ζοφερούς καιρούς. Τι σημαίνει κρίση; Τι σημαίνει δουλειά, τι σημαίνει ζωή και τι θάνατος; Τα διηγήματα του Οικονόμου μιλάνε για τη σέρβα μάνα, για το εργατικό ατύχημα κάποιου Πέτρου, για διαμαρτυρίες, αγωνίες και ματαιώσεις πριν γράψει γι’ αυτά η Guardian.»
«Η πολύ δυνατή ερμηνεία του Χρήστου Σαπουντζή, οι γέροι στην γωνία που παίζουν πρέφα, το τσίπουρο στα χέρια, τα εκπληκτικά κείμενα του Οικονόμου, το καφενείο «Χαλ…αρά», όλα μαζί και το καθένα ξεχωριστά, σε αφήνουν με μια γλυκιά μελαγχολία. Η παράσταση τελειώνει και εσύ μπορείς να παραμείνεις στον χώρο να τελειώσεις το ποτό και το φαΐ συζητώντας τις ιστορίες με το πλακάτ και το μουστάκι.»
«Οι outsider εκπλήξεις
Στο ικαριώτικο καφενείο «Χαλαρά» ανάμεσα σε αληθινούς πελάτες, εκτυλίσσεται το «Blackout», της Ειρήνης Μαργαρίτη. Μια αληθινά πρωτότυπη σκηνική πρόταση με μοναδικό ερμηνευτή το Χρήστο Σαπουντζή, τον οποίο αρκετοί εκλαμβάνουν ως θαμώνα του καφενείου που μονολογεί με τον εαυτό του. Στην πραγματικότητα ζωντανεύει δυο διηγήματα από τη βραβευμένη (με Κρατικό Βραβείο 2011 ) συλλογή του Χρήστου Οικονόμου «Κάτι θα γίνει , θα δεις» («Πόλις»). Το «Μουστακάκι με κάρβουνο» και το «Πλακάτ με σκουπόξυλο». Μια παράσταση- «μικρή διαμαρτυρία», που συνοδεύεται με ρακή.»
Το «Κύκλωμα Τέχνης» παρουσιάζει το έργο της Δήμητρας Τσάκου «Αυτός που έκανε ό,τι ήθελε» από 15 Φεβρουαρίου έως και 15 Μαρτίου 2016 και κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 21:00 στο Θέατρο Αυλαία.
Η παράσταση
«Αυτός που έκανε ό,τι ήθελε» πράττει κατά βούληση, χωρίς κανέναν ηθικό φραγμό ή κοινωνικό περιορισμό. Αν και αποτελεί έναν άνθρωπο του σήμερα, χωρίς κάποιο ιδιαίτερο χαρακτηριστικό, παρόλα αυτά συμπεριφέρεται ανάλογα με την διάθεση του, αψηφώντας τόσο τις κοινωνικές και πολιτικές δομές, όσο και το οικογενειακό και φιλικό περιβάλλον. Παραδόξως πως, κατορθώνει να επιβιώνει και να ελίσσεται, δημιουργώντας στον θεατή μια αίσθηση ονείρωξης, ταυτόχρονα θαυμασμό, αλλά και φθόνο. Σταδιακά, ωστόσο, αρχίζουν να δημιουργούνται αμφιβολίες για το κατά πόσο αυτή η δύναμη της θέλησης πηγάζει από τον ίδιο ή είναι υποκινούμενη. Ένας επιστήμονας, με τον οποίο ο άντρας συνδέεται από παλιά, θα παίξει καταλυτικό ρόλο στο ερώτημα αυτό.
Ωστόσο, μια γυναίκα που μπαίνει με το έτσι θέλω στη ζωή του, θα ανατρέψει εντελώς τα δεδομένα. Άραγε ο άνθρωπος αυτός κάνει πραγματικά ό,τι θέλει; Και με ποιον τρόπο θα πληρώσει τις συνέπειες των πράξεων του, που είναι αναπόφευκτες;
Η θεματική
Το κύριο ερώτημα που διατρέχει την παράσταση είναι το κατά πόσο τελικά είναι «ελεύθερη» η ελεύθερη βούληση. Με άλλα λόγια, είναι το θέλω μας στην σύγχρονη κοινωνία ετεροκαθοριζόμενο και αν ναι, από ποιους παράγοντες επηρεάζεται; Η ανθρώπινη συμπεριφορά καθορίζεται από εξωτερικούς παράγοντες ή από μια ατομική πράξη θέλησης; Διαμορφώνουν άραγε τα γονίδια τις κοινωνικές μας επιθυμίες; Το δίκαιο και η ηθική είναι αιτήματα της φύσης ή των κοινωνικών θεσμών; Μπορεί ο άνθρωπος να πάρει μέρος στην δημιουργία του και να αυτοπροσδιοριστεί; Και κατ’ επέκταση, υπάρχει τελικά τρόπος να κάνουμε ό,τι θέλουμε;
Ελεύθερη βούληση: κατασκευασμένη αλήθεια ή αναγκαία ψευδαίσθηση; Αυτός που έκανε ό,τι ήθελε
To ΔΗΠΕΘΕ Κοζάνης, με τη συνεργασία του ΚΘΒΕ παρουσιάζει τη βραβευμένη από το Υπουργείο Πολιτισμού – Α’ Κρατικό Βραβείο Θεατρικού έργου για νέους συγγραφείς— παράδοξη κωμωδία «Η Απειλή» –Ή όταν ο φασισμός κρύβεται σε ένα πακέτο γαριδάκια– της Άρτεμης Μουστακλίδου σε σκηνοθεσία του Γιάννη Λεοντάρη για τέσσερις μόνο παραστάσεις 20-23 Απριλίου 2017 στο Μικρό Θέατρο της Μονής Λαζαριστών.
Δελτίο τύπου "Η Απειλή" της Άρτεμης Μουστακλίδου, ΔΗΠΕΘΕ Κοζάνης @ Μικρό Θέατρο της Μονής Λαζαριστών (130,5 KiB, 692 hits)
Φωτογραφία 1 "Η Απειλή\" της Άρτεμης Μουστακλίδου, ΔΗΠΕΘΕ Κοζάνης @ Μικρό Θέατρο της Μονής Λαζαριστών (109,7 KiB, 535 hits)
