Τελευταίες 3 παραστάσεις έως και 31 Μαρτίου
Το Θέατρο Τέχνης «Ακτίς Αελίου»
παρουσιάζει
την παράσταση
Οι Καιόμενοι
Της Δέσποινας Καλαϊτζίδου
-Β΄ Κρατικό Βραβείο Συγγραφής Θεατρικού Έργου 2010-
Τελευταίες παραστάσεις έως και 31 Μαρτίου 2013
κάθε Παρασκευή, Σάββατο και Κυριακή στις 9.15μμ
στο Θέατρο Τέχνης Ακτίς Αελίου
Το έργο
Ελλάδα. Μετά τις «καταστροφές», ένα αυταρχικό καθεστώς βρίσκει την ευκαιρία και εγκαθίσταται στην έρημη, πια, χώρα. Πείνα, λειψυδρία, βασανιστήρια, εκκαθαρίσεις. Οι χαρακτήρες του έργου διαλέγουν στρατόπεδα: ο Παπάς , η Γριά, η Μαντάμ, ο Λοχαγός, το Κορίτσι, το Αγόρι , ο Στρατιώτης. Και κάπου ανάμεσά τους ο Καιόμενος εκείνος που έλουσε το σώμα του με φωτιά στο κέντρο της πλατείας, μήπως και μπορέσει να ξεσηκώσει τον λαό που χωρίς να το ξέρει, καιγόταν κι εκείνος μαζί του.
Η παράσταση
Εγκλωβισμένοι σ’ έναν τόπο και μιαν εποχή όπου τα πάντα έχουν καταρρεύσει- όπου το αδιέξοδο έχει γίνει πραγματικότητα- οι ήρωες του έργου ψάχνουν τον τρόπο να συνεχίσουν να υπάρχουν. Τέσσερις ηθοποιοί μας ταξιδεύουν σ’ έναν κόσμο ονειρικό, σ’ ένα ξεφτισμένο τσίρκο, σε μια αναδρομή στην παιδική ηλικία, εκεί όπου αναπόφευκτα οδηγείται κανείς αναζητώντας απαντήσεις, μέσα από την αθωότητα , αλλά και την ανωριμότητα ενός μικρού παιδιού. Ένα ρέκβιεμ γι’ αυτά που χάθηκαν, μία προσευχή γι’ αυτά που θα ‘ρθουν, και «Οι Καιόμενοι» παγιδευμένοι κάπου στο ενδιάμεσο.
Συντελεστές
Σκηνοθεσία: Θωμάς Βελισσάρης
Σκηνικά- κοστούμια: Μαρία Μυλωνά
Κινησιολογική επιμέλεια: Χριστίνα Μπήτιου
Μουσική επιμέλεια: Αθηνά Γκούμα
Φωτισμοί: Πολύβιος Σερδάρης
Βοηθός σκηνοθέτη-οργάνωση παραγωγής: Ευτυχία Καβαλίκα
Παίζουν οι ηθοποιοί: Χριστίνα Γαρμπή, Τάσος Ροδοβίτης, Μαργαρίτα Κούτοβα, Θωμάς Βελισσάρης
Πληροφορίες
Τελευταίες 3 παραστάσεις έως και 31 Μαρτίου 2013
Παραστάσεις: Παρασκευή, Σάββατο, Κυριακή στις 9.15μμ
Χώρος: Θέατρο Τέχνης «Ακτίς Αελίου» (Χριστοπούλου 12-Θεσσαλονίκη)
Εισιτήρια: Κανονικό-12 ευρώ, Φοιτητικό, Μαθητικό, Εκπαιδευτικών, Κάρτες Πολιτισμού-7 ευρώ, Κάρτες Ανεργίας, Δραματικές Σχολές-5 ευρώ
Κρατήσεις Θέσεων: 2310.229249
Διάρκεια παράστασης:1 ώρα και 10 λεπτά
Κριτικές
«…Με σπουδές αγγλικής φιλολογίας και εξειδίκευση στο Θέατρο στην Εκπαίδευση, η Καλαϊτζίδου είναι ολοφάνερα επηρεασμένη από το σύγχρονο αγγλικό θέατρο, ωστόσο, παράλληλα, το κείμενό της μοιάζει να διαθλά, με κάποιες από τις σκηνές και τους χαρακτήρες του, το «Μπαλκόνι» του Ζαν Ζενέ, καθώς και μετα-καταστροφολογικά μοτίβα της δημοφιλούς κουλτούρας, γνωστά, ως επί το πλείστον, από τον κινηματογράφο, τη σχετική λογοτεχνία και τα κόμικς. Η μυθοπλασία της επιχειρεί να ισορροπήσει στον λεπτό εκείνο τόνο ανάμεσα στη σκληρότητα και την τρυφερότητα, στο σκοτεινό χιούμορ και το φουτουριστκό μελό, και σε μεγάλο βαθμό τα καταφέρνει. Η Καλαϊτζίδου επιδεικνύει ταυτόχρονα αίσθηση του θεατρικού διαλόγου και της στακάτης ατάκας, δεξιότητες στην επινόηση λοξών ηρώων, τεχνική στο στήσιμο των σκηνών.
Όσον αφορά στην παράσταση, ο Βελισσάρης δεν αλλάζει το κείμενο, δεν το βελτιώνει, δεν το παρουσιάζει ως κάτι παραπάνω από αυτό που είναι. Αντίθετα -και καλώς-, διαλέγει να στηρίξει και να τονίσει την παιγνιώδη του φύση, δημιουργώντας μια ζώνη – παιδότοπο ενηλίκων, που δανείζεται τη θλιβερή κωμικότητα και τη βεβιασμένη ανεμελιά ενός παρακμιακού μπουλουκιού ή ενός τσίρκου (το υποδεικνύουν και τα κοστούμια της Μαρίας Μυλωνά), αλλά και κάτι από ένα εξοντωτικό Καθαρτήριο, από όπου δύσκολα ξεφεύγει κανείς. Εκεί αλληλοβασανίζονται, σε όλους τους δυνατούς συνδυασμούς, πρόσωπα φαιδρά, αφελή ή αξιοθρήνητα, αφέντες και θύματα, φταίχτες και αναμάρτητοι, όλοι τους όμως κατά βάθος νοσταλγοί της ανθρωπινότητας και της ελευθερίας, που είτε έχασαν είτε δεν πρόλαβαν να βιώσουν.
Να σημειωθεί, τέλος, ότι η σκηνοθεσία αποχρωματίζει την ελληνικότητα που προδηλώνει το κείμενο και, με τη βοήθεια των απλών όσο και πρακτικών σκηνικών της Μυλωνά, οικοδομεί ένα ανοιχτότερο στην ερμηνεία, α-χρονικό και α-τοπικό σκηνικό σύμπαν, χαμηλότονο και ανάλαφρο, ό,τι πρέπει δηλαδή για να φιλοξενήσει νεανικές και κεφάτες ερμηνείες. Όπως αυτές, παντομιμικές και ομιλούσες, που καταθέτουν η Χριστίνα Γαρμπή, ο Τάσος Ροδοβίτης, η Μαργαρίτα Κούτοβα και ο ίδιος ο Θωμάς Βελισσάρης. ….»
Ζωή Βερβεροπούλου, Egnatiapost.gr, 6/2/2013
«…Μια παράσταση – σύμμαχος που επανατοποθετεί στο βάθρο τους πάσης φύσεως «καιόμενους», για να τους δώσει δικαίωση και να φωτίσει μια αυτοχειρική κίνηση που στην ουσία, είναι πράξη ζωής. Από την άλλη, η χαοτική, ατέρμονη κοινωνική και ιστορική σιγή ως απάντηση και το δικό μας αίσθημα ενοχής ως παρατηρητές-συνεργοί…
Με ακρίβεια ωρολογιακού μηχανισμού, στήνεται το πορτρέτο μιας ξεκληρισμένης έρημης χώρας. Το τέχνασμα που χρησιμοποίησε η συγγραφέας (Δέσποινα Καλαϊτζίδου) τοποθετώντας στην ιστορία ως «πλαίσιο» ένα αθώο παιδικό παιχνίδι, μας λυτρώνει και μας απλώνει το αισιόδοξο μήνυμα της ελπίδας, από δυο όψεις. Η πρώτη, είναι η ελπίδα της ανατροπής ότι μπορεί μετά από λίγα ή και περισσότερα χρόνια, οι «καιόμενοι», να αποτελούν απλά ένα ζοφερό παρελθόν. Η δεύτερη αισιόδοξη πλευρά ενός έργου – που κατά τα άλλα μας θλίβει βαθειά-, είναι η. αίσθηση ότι βρεθήκαμε μετέωροι ανάμεσα σε κάτι που χάθηκε και σε κάτι καλό που περιμένουμε και που όμως δεν θα έρθει, αν εμείς δεν «μετακινηθούμε» προς αυτό. Κι έτσι, το «τέχνασμα» αυτό «ελαφραίνει» τόσο το βάρος του έργου όσο και της συνείδησης μας.
Η παράσταση
Ο σκηνοθετικά ευφυέστατος Θωμάς Βελισσάρης, επιχειρεί- και καταφέρνει- μια «μετατόπιση» από τον παράδεισο της πρώιμης παιδικής αθωότητας στην επίπονη εμπειρία της ώριμης και σκληρής καθημερινότητας. Με μια αισθητική που θυμίζει μουσικά κουτιά και μια έκδηλη καλλιτεχνική ευαισθησία, το «τσίρκο», οι κούκλες, τα μπαλόνια, τα παιχνίδια, επιχειρούν μια αναδρομή στην παιδική μας ηλικία και μετατοπίζουν το θλιβερό συμβάν προς το «όνειρο» και το ανώδυνα εξωπραγματικό. Ένα μεικτό θέαμα συγκροτημένο από τραγικά περιστατικά, απόκρυφα μηνύματα, εικόνες τρυφερής λαβωμένης παιδικότητας και αθώα παιχνίδια. Πολύ καλή σε όλους τους ρόλους της ανεξαιρέτως, η Χριστίνα Γαρμπή, ακούραστη, με ιδιαίτερη ζωντάνια και αφοσίωση που παρά την εμφανή δυσκολία του ρόλου της Γριάς -λόγω της ηλικιακής απόστασης μεταξύ της ηθοποιού και της ηρωίδας που ερμηνεύει-, διαθέτει αξιοπρόσεκτη σκηνική άνεση. Ο Τάσος Ροδοβίτης συναισθηματικά σωστός, θα μας άρεσε και μ’ ένα πιο «φανταιζί» παίξιμο, μας μετέφερε όμως φυσικότητα και αξιοπρέπεια. Η νεότατη Μαργαρίτα Κούτοβα μετέφρασε σωστά τις σκηνοθετικές υποδείξεις. Διαθέτει μια αθώα εύθραυστη σκηνική παρουσία αλλά με ιδιαίτερη φωνή κι αφοσίωση σ’ όλους τους ρόλους. Τα κουστούμια, με αιτιώδη συνοχή μεταξύ τους, εύστοχα ανταποκρίθηκαν στις αξιώσεις του έργου και το όραμα του σκηνοθέτη αφαιρώντας όμως κάποια βασικά «περιβαλλοντολογικά υποστηρίγματα» από τους ηθοποιούς. …»
Πένυ Χριστοπούλου, Διαδικτυακό περιοδικό Επί Σκηνής, 14/2/2013
«…Ο σκηνοθέτης ανέδειξε τον σύνθετο λόγο του μη θεατρικού κειμένου και με ευστροφία οδήγησε τους ηθοποιούς στην ουσία των συμβόλων και στο διαχρονικό ρόλο του θεάτρου που σαν σε είδωλο καθρέφτη, φωτίζει πλευρές της πραγματικότητας με τόσο μοναδικό και αξεπέραστο τρόπο. Οι τέσσερεις ηθοποιοί Χριστίνα Γαρμπή,Τάσος Ροδοβίτης, Μαργαρίτα Κούτοβα, Θωμάς Βελισσάρης ανέδειξαν αυτό το κείμενο στην συναισθηματική του διάσταση, στη διαπλοκή των σχέσεων του αδιεξόδου και της ελπίδας, στον πολιτικό του πυρήνα. Φώτισαν μέσα από τους διπλούς τους ρόλους, τα αντιθετικά σύμβολα των δύο «στρατοπέδων» του Λοχαγού, της Μαντάμ, του Παπά, της Γριάς, του Στρατιώτη, του Φρουρού, του Αγοριού και του Κοριτσιού και με την αναφορά στον «Καιόμενο» Άρη, ένωσαν το μίτο του μύθου με θεατρική καθαρότητα, συνέπεια, μελετημένο βάθος και κράτησαν το θεατή στην ένταση της αδιέξοδης σκέψης, στην πραγματικότητα του ζοφερού που ανατρέπει η φαντασία του θεάτρου, τονίζοντας την υπερβολή του.
Συγχαίρουμε τους ηθοποιούς και τους συντελεστές αυτής της παράστασης για το ήθος τους και τον σκηνοθέτη Θωμά Βελισσάρη για την ευαίσθητη ματιά του στον τρόπο με τον οποίο διάβασε το κείμενο ως θέατρο της διαχρονικής πραγματικότητας που ανατρέπει η ευγένεια της φαντασίας και της τέχνης του Θεάτρου….»
Άγγελα Μάντζιου, cityportal.gr, 5/3/2013
Θέατρο Τέχνης «Ακτίς Αελίου»
Το Θέατρο Τέχνης «Ακτίς Αελίου» είναι μία αστική μη κερδοσκοπική εταιρεία. Καλλιτεχνικός Διευθυντής του Θεάτρου είναι ο Νίκος Σακαλίδης. Το Θέατρο Τέχνης «Ακτίς Αελίου» έχει στο ενεργητικό του 32 παραστάσεις, αφιερώματα στο έργο Ελλήνων λογοτεχνών, αναλόγια, σεμινάρια, εκθέσεις εικαστικών και θεατρικό εργαστήρι. Επιχορηγείται από το Υπουργείο Πολιτισμού και έχει την τιμή να συνεργάζεται εδώ και 12 χρόνια με σημαντικούς ανθρώπους από το χώρο των γραμμάτων και των τεχνών.
Χορηγοί
Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων, Πολιτισμού και Αθλητισμού / Δήμος Θεσσαλονίκης / University Studio Press / Ψηφιακές εκτυπώσεις Κακιούσης / Καφέ μπαρ Σάρωθρον
Χορηγοί επικοινωνίας
ΕΡΤ3 / 9,58FM / 102FM / EL CULTURE – www.elculture.gr / GO-OUT – www.go-out.gr / Εξώστης – www.exostispress.gr
Provoleas – www.provoleas.gr / Biscotto – www.biscotto.gr / Libero 107,4 FM – www.libero.fm / επί σκοπόν – www.episkopon.gr / mytheatro – www.mytheatro.net, www.mytheatro.gr / Εγνατία TV – www.egnatia.tv, Αντιστύλι Πολιτισμού / Πολιτιστική ενημέρωση GR4YOU – www.gr-4-you.com
Επικοινωνία:
Art Minds, Γιάννης Γκουντάρας, Δάφνη Μουστακλίδου, 6972294695 dafni.artminds@gmail.com, info@artminds.gr
Ευχαριστούμε για τη δημοσίευση
ΘΕΑΤΡΟ ΤΕΧΝΗΣ «ΑΚΤΙΣ ΑΕΛΙΟΥ»
Χριστοπούλου 12, Θεσσαλονίκη
2310. 229 249
www.facebook.com/groups/18354907900
Δελτίο τύπου Οι Καιόμενοι, Θέατρο Τέχνης Ακτίς Αελίου, τελευταίες παραστάσεις, έως 31/3 (154,0 KiB, 0 hits)
Φωτογραφία 1 Οι Καιόμενοι, Θέατρο Τέχνης Ακτίς Αελίου (3,9 MiB, 488 hits)
Φωτογραφία2Οι Καιόμενοι, Θέατρο Τέχνης Ακτίς Αελίου (4,1 MiB, 487 hits)
